مى: عليا ايه الى على مكتبك دا
عليا: ايه دا صح دى شيكوللاته وكارت والنوع الى بحبه كمان
مى: استنى ابص كده ليكون دا اسلوب الشركه يوزعوا شيكولاته على المستجدين
عليا: ليه هى شركه حلويات
مى: ايه دا تصدقنى وانا كمان عندى بس من غير كارت ايه العنصريه ديه
(عليا) راحت فتحت الكارت وقرات المكتوب وكان
(مبروك على الشغل الجديد واتمنالك بدايه كويسه وتحققى كل الى بتتمنيه ) وهى بتكمل قرايه سمعت صوت من وراها
يكمل الكلام الى مكتوب : وياريت تعتبريها هديه بسيطه بما انك بتحبى النوع دا من زمان
لافت على الصوت لاقته احمد
مى: ايه الشغل دا هو انتم الى بيتعين بترحبوا بيه كده اومال فين الكارت بتاعى انا
احمد : حبيت ارحب بيكم ترحيب خاص والكلام الى ليكى يا مى هقولهولك من غير كارت نورتى الشركه يا مى
وعليا انا اعرف انك بتحبى النوع دا من ايام الجامعه فقلت اجبلك منها كبدايه لشغل تفتح نفسك
وطبعا منستكيش يامى
مى: اه طبعا داانا كنت عملتلكم مظاهره فين شيكولاتى فى اول يوم هنا
ضحكوا كلهم
احمد : يلا هسيبكم انا وكمان نص ساعه فى اجتماع مع كل المستجدين فى التدريب علشان تقسيم الشغل عليهم
خرج احمد وهو خارج قابل صفاء الى كانت واقفه بتتفرج ع المشهد الى مش معتاده عليه من احمد يعمله مع اى حد جديد
احمد: صباح الخير يا صفاء نص ساعه هنتجمع فى مكتبى مع المستجدين
صفاء: صباح الخير مستر احمد بس ايه النظام الجديد دا
احمد: نظام ايه الى جديد
صفاء: شيكولاته ع المكاتب المستجدين من امتى واحنا بنعمل كده
احمد: هما عليا ومى غرب عننا دول زمايلنا الى كانوا فى الجامعه وقلت اخفف من توترهم علشان دى اول مره يشتغلوا عادى يعنى
صفاء: اهاااااا عاااادى طيب الى انت تشوفته
احمد: زى ما قلتلك كمان نص ساعه فى مكتبى وجمعيهم
صفاء: اوكيه مستر احمد
مشى احمد وساب صفاء وهى بتبص ع مكتب عليا ومى وملامحها متغيره قالت (عليا بلاش تحسسينى انى غلطت لما ساعدتك)
فى نفس اليوم (عليا) خرجت وسابت (مى) واخدت تاكسى لمستشفى علشان تسئل على مصطفى
مى: هو انتى هتروحى ليه تانى ماخلاص يا حاجه
عليا: عادى يا بنتى السؤال على المريض حسنه مش لازم اكون اعرفه يعنى واهو يتردلى لو حصلى حاجه
مى: ام الخير يا ناس اجى معاكى طيب
عليا: لا علشان انتى سكتك بعيده وكمان علشان تنامى وتشبعى نوم علشان تيجى بكره
مى: طب خلى بالك على نفسك
مشيت مى وركبت عليا التاكسى وراحت المستشفى وسئلت ع مصطفى قالولها
انه ا الدكتور المتابع ليه نقلوه مستشفى تانيه بس هو كان كويس وبقى احسن
اطمنت عليه وروحت البيت اخدت دش وصلت ونامت
__________________________
مر شهرين على تدريب عليا ومى وفى يوم وهما فى المكتب شغالين لاقت فى حد واقف ومعاه بوكيه ورد كبير وبيسئل عليها
والمموظفين كلهم مستغربين مين دا ال بيبعتلها بوكيه ورد كبير وغالى كده وهى لسه بقالها شهر
السكرتير :انسه عليا مساء الخير
عليا: ايوه حضرتك مساء الخير
السكرتير: اعتقد حضرتك مش فاكرانى انا السواق ال كنت مع مصطفى بيه فى المقابر لما تعب ونقلنا
عليا: ايوه ايوه افتكرتك .. اتفضل
السكرتير: مصطفى بيه بيشكرك جدااا ع اهتمامك ومساعدتك ليه والبوكيه دا اعتبريه حاجه بسيطه كتعبير شكره
عليا: مش كان ليه داعى دا واجب اى حد مكانى هيعمله
السكرتير: اصله عرف من المستشفى الى كان فيها الاولانيه انك كنتى دايما بتسئلى عليه يوميا
عليا: صدقنى دى حاجه بسيطه
السكرتير: اتمنى تقبليها
عليا: بس حضرتك عرفت مكان شغلى منين
السكرتير: لما كنتى موجوده وقت ما دخل المستشفى ومليتى البيانات كتبتى مكان شغلك
عليا: اها افتكرت عموما الف سلامه عليه
السكرتير : اسف على ازعاجك هستأذن انا
عليا: اتفضل
وهو خارج دخل احمد بسرعه عاوز يعرف ايه بيحصل ومعاه صفاء
احمد: هو احنا هنشتغل فى الورد ولا ايه
صفاء: عادى يعنى ورد شيكولاته مفيش فرق
بصلها احمد وحس انها بتلقح كلام عليه
عليا: لا دا شخص كان فى موقف وانا حاولت اساعده وبيشكرنى بس
مى: اها ماهى عليا من الناس الى بتعمل خير ترميه فى البحر يرجعلها فى الحنفيه وتشربه
عليا: يا خفيفه اركنى انتى
احمد: طيب كويس يلا كملوا شغلكم واعملى حسابك يا عليا بكره فى شغل بره
عليا: لوحدى ولا حد معايا علشان اظبط فى المواعيد
احمد: لا معايا علشان فى حاجات عاوزك تتعلميها
عليا: مستر احمد مش عاوزه اتعبك
مى: مستر احمد فى حاجات مش فاهماها ممكن اجيلك المكتب تفهمهالى
احمد: عندك صفاء اسئليها هى عارفه كل حاجه زى زيها بالظبط
مى: صفاء وماله
عليا: ان شاء الله 9 بالتمام هكون هنا موجوده
احمد: تمام اشوفك بكره علشان انا خارج شغل بره ومش راجع على هنا
عليا: ان شاء الله
وهو خارج صفاء خرجت معاه وبتبلطم بالكلام
صفاء: بوكيه ورد متكلف صحيح مين دا ياترى الى جابهولها
احمد: صفاء خليكى فى شغلك وملكيش دعوه بحد
صفاء: مليش دعوه بحد ولا بعليا بالخصوص
احمد: ملكيش دعوه باى حد هنا
صفاء: انت اتغيرت ليه كده من ساعه مى وعليا ما جم هنا وبالخصوص عليا
احمد: اتغيرت ازاى يعنى انا زى ماانا
صفاء : انت مش ملاحظ نفسك
احمد : فى ايه
صفاء: اهتمامك الخاص ب عليا ومهتقولى لانها كانت زميلتى فى الجامعه ماهو انا ومى زمايلك برضه وانا كان المفروض اقربلك وانت قلتلى كده قبل ما يجوا
احمد : صفاء مالك ؟
صفاء: فطار غدا مع عليا شيكولاته نسكافيه مع بعض لازم تعدى ع مكتبها مى تطلب منك حاجه تحدفها عليا وتركز مع عليا
مشاوير بره لازم تكون معاها ومبتخرجهاش مع حد تانى ودا لو خرجت الا قليل الا دايما بتخلى اغلب شغلها فى الشركه تحت عينك
احمد: صفاء انتى عاوزه تقولى ايه بالظبط
صفاء: مش عاوزه اقول حاجه بس خلى بالك من تصرفاتك علشان فى عيون كتير هنا
سابته صفاء بعد ما كلمته بالطريقه الغريبه ديه وهو واقف مكانه وبيشوفها وهى ماشيه
ــــــــــــــــــــــــــ
تانى يوم اتقابلت عليا مع احمد فى مقر الشركه وركبوا عربيه الشركه وراحوا المقابلات تقديم العروض وفى وسط النهار
احمد: انا تعبت ع الاخر من اللف تعالى نشرب حاجه او ناكل ولا انتى مجعوتيش
عليا: بصراحه انا جعانه جدااا بس كنت ضغطه على نفسى لغايه ما هرجع الشركه اكل مع مى بس مكنتش اعرف احنا هنتاخر كده
احمد: ماهو دايما متضمنيش نفسك فى الشغل الى بره الشركه دا
راحوا كافيه قابلوه فى طريقهم وطلبوا الطلبات وجتلهم اتكلموا وضحكوا وهزروا
عليا: ياااااه الواحد كان حاسس انه هيفرهد خلاص
احمد: ماهو انا حسيت بيكى قلت اللحقك قبل ما تفرهدى منى
عليا: تسلم يارب يخليك لولايا
احمد: ايه شغل الشحاته دا
ضحكوا وكملوا اكلهم وبعدين طلبوا حاجه يشربوها
عليا: انا عاوزه اشكرك على مساعدتك لينا بجد ميرسىى جدا ليك ول صفاء
احمد: متعرفيش انتى لما سمعت من صفاء انكم عاوزين تشتغلوا انا فرحت اد ايه
وقلت هنتجمع تانى معانى مش كنت باجى دايما الجامعه بس وحشنى جو التجمع ال بنكون فيه
عليا: فعلا ايام الجامعه متتعوضش ولا الاصحاب بس اهو كله راح لحاله الى اشتغل واتجوز وسافر كل واحد ودنيته
احمد: بس ايه اصرارك ع انك تشتغلى صحيح مبتفكريش فى الجواز زى باقى البنات
عليا: لا طبعا بفكر بس انا حاسه انه مش دلواقتى خالص لانى عاوزه اتجوز من شخص معين مش صالونات
احمد: هو فى حد فى حياتك ولا ايه واحنا منعرفش يكون البوكيه الورد دا منه
ضحكت عليا : لا خالص دا انسان كان محتاج مساعده وساعدته بس الشخص الى عاوزه اتجوزه ليه مواصفات معينه لما الاقيها هقفش فيه ومش هسيبه
احمد: طيب قوليلى كده ايه مواصفاتك هروح المصنع واقدم طلب يعملولك واحد توصيه
وضحكوا الاتنين
عليا: لا الموضوع دا سر وانا سيباه لمصنع والصانع الكبير الاكبر منى ومنك ربنا بيدى كل انسان الى ينسبه ومحتاجه فى الانسان التانى
احمد: يعنى افهم من كده مفيش حد فى حياتك
عليا: مى ومحمد ومازونتى وشغلى والحمد الله
اتنهد احمد وفى سيره قال الحمد الله وحس ان السكه كده ممهداله
احمد: ربنا يكرمك بكل خير يا عليا انتى انسانه قليل اوى الى زيك بجد ويابخته الى هيرتبط بيكى
عليا: والله الى زى كتير بس الى عاوز هيدور انت مفيش خطوبه ولا اى حاجه كده صح
احمد: والله انا كان تركيزى اخلص الجامعه والشغل وبعدين لما ربنا يأذن معان فى البيت بيزنوا عليا
عليا: معقوله مقابلتش واحده مناسبه خالص
احمد: ماهو زى ما ليكى مواصفات انا كمان محدد مواصفات
عليا: اخيرا لاقيت حد زى بيفكر زى مش خيال يعنى ولاقيت طيب
احمد: اعتقد كده بس مستنى الوقت المناسب علشان اتاكد من حاجه
عليا اول حد جه فى بالها صفاء : الحد دا معانا فى الشركه ولا بره
احمد: ممكن تقولى معانا ومن بره عموما لما هيجى الوقت هتعرفى والكل هيعرف
عليا : انا فى حد فى بالى لو هو تبقى اخترت صح وربنا يكملك ع خير عاوزين نفرح بقى
احمد سرح لثوانى فى وش عليا وهى بتضحك : اه ان شاء الله نفرح كلنا
عليا: يلا بينا علشان منتاخرش
احمد طلب الحساب وقاموا مشيوا راحوا ع الشركه وبعدين كل واحد روح لبيته
ــــــــــــــــــــــــــ
مرت فتره 5 شهور ع شغل (عليا) ومى فى الشركه مع اهتمام (احمد) ل (عليا) الملحوظ من (صفاء)
يكون فى شغل بره يكون معاها ساعه الغدا يتغدوا سوا ومى معاهم هزار وضحك ...
وفى يوم كان فى شغل بره الشركه ل (مى) بس طلبت من (عليا) تروح بدلها لان فى ايديها شغل مخلصش
وكان فى عروض مطلوب تتقدم لشركه علشان يتحدد معاد لمناقشتها والموافقه عليها
عليا وصلت لشركه ومستنيه فى الريسيبشن معادها علشان تدخل لمدير وجه معادها دخلت وقعدت ساعه جوه وهى خارجه سمعت صوت من ضهرها
السكرتير : انسه عليا
لفت عليا علشان تشوف مين
السكرتير : انسه عليا انا كنت بشبه بجد وقلت اكيد انتى
عليا: ايوه يافندك
السكرتير :انتى مش فاكرانى انا سكرتير مكتب مصطفى بيه الى كان ..
ولسه هيكمل افتكرت عليا
عليا: ايوه حضرتك ازيك معلش اعزرنى انى اتلغبطت ونسيت الشغل مغلبطنى شويا
السكرتير : ولا يهمك بس ايه الصدفه ديه خير فى حاجه هنا ولا ايه
عليا: انا كنت هنا لشغل لشركه الى انا فيا وخصلته وماشيه
السكرتير : شغل هنا مع شركتنا
عليا: شركتكم ؟
السكرتير: دى الشركه الرئيسيه ل مصطفى بيه هو صاحب ورئيس مجلس اداره من اكبر مجموعه شركات فى البلد
عليا: يا سبحان الله يا محاسن الصدف
السكرتير : مصطفى بيه هنا هيضايق اوى لو عرف انك هنا ومشفكيش
عليا: معتقدش ليه لازم المهم انه بخير
االسكرتير : هو كان عاوز يتصل عليكى بس احرج لان وقت عدى وممكن تكونى ناسيه فممكن الصدفه ديه مش هتعدى الا لما تقابليه
عليا: اوك مفيش مشاكل
السكرتير دخل مكتب مصطفى وقاله ان عليا واقفه بره ومستنياه طلب منه يدخلها على طول
دخلت عليا وفى وشها ابتسامه
عليا: صباح الخير يا فندم
مصطفى: صباح الخير اتفضلى
عليا: اتمنى حضرتك تكون احسن دلواقتى
مصطفى : الحمد الله انا عارف انها متاخره جداا بشكرك على الى عملتيه معايا ووقفك واهتمامك مع انسان مش تعرفيه
عليا: متقلش حضرتك كده دا واجب واى حد مكانى هيعمل كده المهم ان حضرتك بخير
مصطفى : الحمد الله .. انا سمعت انك كنتى هنا لشغل ياترى اتسهل ولا كان فى مضايقات
عليا: لا الحمد الله المعامله والاسلوب كانوا ممتازين مفيش مشاكل
مصطفى : طيب تمام .. وزى ما بيقولوا سماهم على وجوهمم حد جميل زيك بابتسامته الجميله ديه اكيد هيتعامل كويس
حست بالاحراج من المجامله عليا : ميرسى يافندم وحمد الله ع سلامه حضرتك انا هستاذن علشان لسه فى شغل فى الشركه
مصطفى : بس انتى مشربتيش حاجه ؟
عليا: ان شاء الله فى صدفه تانيه
مصطفى: لو احتاجتى اى حاجه الكارت بتاعى اهو كلمينى تساعدينى اردلك الجميل الى عملتيه
عليا: حضرتك مفيش داعى المهم انا هستاذن دلواقتى بعد اذن حضرتك
خرجت عليا وهى مش عارفه مالها حاسه بحاجه غريبه اتجاه مصطفى ومش لاقيالها وصف
ومش عارفه قلقانه ولا متوتره من المقابله الى مكملتش 10 دقائق
ومصطفى الى كان مبسوط لانه شافها مع العلم انه مش كان يعرفها من الاساس
رجعت عليا الشركه وحكت لمى على الى حصل وروحوا بيتهم بعد الشغل
ــــــــــــــــــــــــــ
وفى يوم مى وعليا بيفطروا فى الكافتريا الى جنب الشركه
مى: لولى انتى مش ملاحظه ان صفاء متغيره من ساعه ماجينا
عليا: متغيره ازاى يعنى
مى: يعنى هزارها تقيل وبتتضحك من غير نفس وبحس انها بتقل علينا الشغل ودايما شغلك بيكون بره
عليا: متركزيش يا مى لاحظى اننا بقالنا فتره قليله وهى بقالها سنين فلازم تكون شخصيتها صارمه وجامده
مى: حتى علينا
عليا: علينا وعلى الكل المهم يلا بس خلصى فطارك هلشان انا عندى مشوار بره تبع الشغل
مى: طيب انا هحاول اتكلم معاها وبصراحه كنت عاوزه افتحها فى موضوع
عليا: موضوع ايه دا اوعى تقولى اجازه
مى: لا موضوع كده صفاء الى هتفيدنى فيه ؟
عليا: يعنى مش هتقوليلى اهون عليكى
مى: ونبى خليكى فى نفسك يا حنينه انتى
عليا: طيب يلا انا هسبقك اهى جايه صفاء اهيه
مى: اوك سلام متتاخريش
عليا: ان شاء الله
وهى قايمه عليا قابلت صفاء فى وشها سلمت عليها ومشيت ونادت مى على صفاء تقعد معاها
مى: صفاء صباح الفل فطرتى
صفاء: اول ماجيت بس فى مكتبى لان عندى شغل كتير فاخدت راحه قلت انزل اغير جو واشرب نسكافيه افوق
مى: يبقى نخليهم اتنين علشان عاوزاكى فى حاجه
راحت مى وطلبت اتنين نسكافيه وجبتهم وقعدت مع صفاء
مى: اتفضلى نسكافيه البلاك بتاعك
صفاء: شكراا يا مى
مى: ايه اخبراتك بقى والدنيا معاكى
صفاء: الحمد الله زى ماانتى شايفه الشغل مبيريحش حد
مى: بصراحه لواكى ولولا احمد مكناش كملنا اسبوع
صفاء وهى بتشرب بوق نسكافيه: على ايه يا بنتى وزى ما احمد بيقول احنا زمايل من زمان
مى:بمناسبه احمد متعرفيش هو مرتبط ولا لا ومخطبش ليه لغايه دلواقتى
صفاء: واعرف منين انا يعنى
مى: مش انتم من ايام الجامعه وانتم مع بعض وعارفين كل حاجه عن بعض
تعرفى ايام الجامعه كنت فاكره انكم مرتبطين لدرجه انى انا ولولى كنا مستنين تعزومنا ع خطوبتكم
صفاء وهى بتتنهد : انا كنت فاكره كده بس ليه بتسئلى فى حاجه
مى: لا اصل شيفاه مركز فى الشغل اوى ودا معناه انه فاضى ليه بس يعنى
صفاء وهى بتشرب النسكافيه : اهاا فعلا فاضى لشغل والى شغالين فى الشغل
مى : اه بصراحه عنده ضمير اوى معانه كلا ما اطلب منه حاجه يزقنى عليكى بس عليا الى بتسمعه منه بتيجى تقولهولى
صفاء : صح انتى اقرب واحده ل عليا متعرفيش فى حد فى حياتها كده ولا كده
مى: اه فى
اتنفضت مره واحده صفاء من مكانها : مين ؟
____________
يتبع
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق