مهاب باصص لرقيه شايف بنوته عاديه جدا جسمها مليان اكتر من نهله لبسه بنطلون جينز وعليه تونك طويل وعادى جدااااا قرب اتفاجئ من منظرها وقرب منها ومد ايده : ازيك يا رقيه
رقيه شافت شاب طويل وسيم شيك برفان ال حاطه ملى الاوضه من وقت ما دخل حاسه انها هيغمن عليها مدت ايدها وهى متوتره : ازيك يا مهاب
مهاب مسك ايدها : مكنتش اتوقع انك تخنتى انتى مقضياها اكل ولا ايه
رقيه بصتله : انا ..اصل
مهاب مالك بتترعشى كده ليه وايدك ساقعه انتى تعبانه
مامته خبطته : بعد الشر عليها ..هى بس فرحانه انها شافتك
مهاب : هو دى الفرحه يعنى انتى ونهله مفرحتوهاش
نهله: يارخم بطل رخامه عليها
رقيه باابتسامه : لالالا لا رخامه ولا حاجه انا رايحه اوضتى وراجعه شويا
خرجت رقيه وحااطه ايدها ال سلم مهاب عليها بيها وحطت ايدها التانيه عليها وحضنتها وقلبها بيدق جامد دخلت اوضتها
واترمت ع السرير وع وشها ابتسامه : مهاب اخيرا جه
ف اوضه نهله مامت مهاب كلمته : مهاب رخامه بلاش منها البنت مستنياك 8 سنين ها عاملها كويس بدل ما هتشوف معامله غير مننا
مهاب قلب الموضوع هزار : يعنى شايفانى بضربها .. هى ال خفيفه اوى
يلا انا هروح اوضتى ارتاح وهغير
نهله: تمام اشوفك الصبح بقى
مامتهم: مش هتتعشى
مهاب: لا هفطر الصبح معاكوا بقى
لانى اكلت وانا راجع ماانا مش هستنى كل دا
مامته: تمام يا حبيبى روح ارتاح
خرج مهاب من الاوضه و رايحه لاوضته فتح الباب اتفاجئ بال شافه ,,,
مهاب : ايه دا كله
دخل مهاب الاوضه وشاف ورد ف كل حته ال لفتت نظره ال زرعها مع رقيه والاوضه زى ماهى الا السرير اتغير بواحد كبير راح لاقى ع المكتب كارت مكتوب فيه
**حمد الله ع السلامه نورت مصر والبيت والدنيا الورد ال زرعته كان مستنيك ومبسوط انك جيت .. روكا **
بص ع الكارت وابتسم ولقى صوت ف ضهره : رقيه ال جهزت كل حاجه
بص لقاها مامته : بتقولى ايه
قفلت الباب ومشيت خطوتين ناحيه مهاب: رقيه ال وضبت اوضتك وكانت لمده 8 سنين ال بتنضفها مش كانت بتسمح لحد يدخل هنا غيرها ... هى ال حطتلك الورد والحاجات الحلوه دى كلها
مهاب بيص حواليه : فعلا حاجات حلوه
مامته: حاجات حلوه من انسانه روحها وكل حاجه فيها حلوه
مهاب بيضحك: بلاش اوفر يا زوزو ولا علشان بنت اختك
رقيه عاديه جدااا زى اى بنت مصريه .. غير كده مش شايفه انها تخينه شويا
مامته بنفس اللهجه: وانت مش شايف نفسك طويل شويا
وايه تخينه دى ليه شايفها بتتدحرج قدامك ولا مش عارفه تمشى هى مليانه عادى يعنى ولا لازم تكون عصايه زى سهر
مهاب بيغز لمامته : وماله العود الفرنساوى حاجه كده
مامته قاطعته: المصرى يغلب الفرنساوى وانت مصرى وهتشيل المصرى يلا ارتاح
خرجت مامته وهو معرفش يتكلم وتنح مكانه بيبص حواليه فى الاوضه وفتح الشباك وشم هوا وبيسترجع ذكريات زمان ...!!!
______________________________________
تانى يوم الصبح صحى مهاب ع صوت دوشه بره اوضاه وصوت حاجات وناس
لقى حد خبط ع باب اوضته رد عليه: اتفضل
كانت رقيه فتحت الباب ودخلت باابتسامه : صباح الخير
مهاب ماسك راسه: صباح الصداع
رقيه ملامح وشها اتغيرت : انا ازعجتك ..انا خبطت ع الباب وانت قلت ادخل
مهاب ضحك: لالا مش انتى طبعا .. صوت الدوشه دا ال بره
رقيه ابتسمت: دا جيرانا ومعارفنا بنجهز بقى علشان كتب الكتاب والقعده ف الحديقه تحت
مهاب ماسك راسه: اها .. طيب
رقيه: تحب اجبلك الفطار هنا ولا تنزل تفطر تحت
مهاب بااسلوب تناكه: لا ابعتهولى هنا وفطارى ماما او نهله عارفينه ومعاه النسكافيه البلاك
رقيه باابتسامه: حاضر
خرجت رقيه ونزلت بسرعه حضرت الفطار لانها عارفه هو بيفطر ايه وواخدت الصينيه وطلعت بيها للاوضه لمهاب :
خبطت ع الباب ومهاب رد وقال: ادخل
فتحت رقيه وع وشها ابتسامه: الفطار
مهاب باصص لرقيه: وتعبتى نفسك ليه يعنى اى حد كان ممكن يجيبه
رقيه بكسوف: وهو انا اى حد
مهاب: اى حد شغال ف البيت ولا انتى شغاله ف المطبخ انهارده ولا انتى بتحبى المطبخ من منظرك وال شايفه انتى من غاويين يناموا فيه
استغربت من الكلام رقيه وبصتله: مش فاهمه
مهاب : لالا متحطيش ف بالك .. شكرا ع الفطار
رقيه : عاوز حاجه تانى
مهاب: لا شكرا لو عوزت هنزل بنفسى
رقيه: انا موجوده ف اوضه نهله معاها لو احتجت حاجه عرفنى
مهاب: اوك
خرجت رقيه وهى مبسوطه انها حضرت الفطار ل مهاب اول مره من 8 سنين
نزل مهاب من اوضته شايف ناس كتير وباباه وعمه مشغولين مع ضيوف وف عمال بيحوطوا اضاءه وكراسى
وهو واقف ف الحديقه سمع شخص من بعيد نادى عليه : مهاب
بص ع الصوت وركز ومش عارف يجمع مين : ايوه
مصطفى باابتسامه : ايه يامعلم نسيتى ولا ايه مصطفى .. مصطفى جاركم
مهاب بتناكه: اه اه اهلا يا مصطفى
مصطفى بيسلم بحماميه: نورت مصر يا معلم
مهاب بتناكه مردش سلام مصطفى زيه وحضنه ببرود : معلم ... thank you
مصطفى استغرب من اسلوب مهاب : طيب انا داخل لجماعه اشوفك بعدين
مهاب: ان شاء الله ان شاء الله
مصطفى ماشى وبص ع مصطفى وقال ف سره: هو عامل كده ليه اومال قابل رقيه ازاى ...
دخل مصطفى جهز وساعدهم ف الحاجات وجه اليل وقت كتب الكتاب
الكل لبس وجهز وجه الوقت الكل مستنى نزول العروسه لبست نهله الفستان وكله بقى تمام ميكب ورقيه معاها وسها وابو نهله اخدها ونازل بيها
والكل كان مبهور بجمالها عمار ومهاب والضيوف
نزلت قعدت نهله جنب عمار وهما قاعدين مصطفى جاب المأذون ودخل : المأذون وصل
مع صوت الزغاريط والفرحه كتبوا الكتاب
والمأذون بيردد دعاء **اللهم بارك لهما واجمع بينها بالخير **
كانت رقيه عينها منزلتش عن مهاب وهى بتردد الدعاء ومصطفى ملاحظ تجاهل مهاب ومضايقه ال شايفه كتبوا الكتاب ووزعوا الشربات وراحت رقيه بكوبايه شربات لمهاب
رقيه باابتسامه: اتفضل
مهاب بص لكوبايه : لالا شكرا مش بحبه
رقيه: كده فال وحش اشرب شربات العروسه والعريس علشان ربنا يفرحك قريب
مهاب : بجد
رقيه بكسوف: ايوه
مهاب: يبقى مش هشرب
رقيه ملامح زعل ع وشها: ها
مهاب لاحظ انه حرجها : اقصد من دلواقتى مش هشرب دلواقتى
مسك الكوبايه ورقيه كملت كلامها: مش ملاحظ حاجه
مهاب بيبص حواليه : لا مفيش نهله زى القمر هى وعمار ربنا يسعدهم
رقيه: وانا
بص مهاب ع رقيه: الفستان الاسود لمك مش مبين تخنك شويا
رقيه استغربت من كلامه : ها
مهاب: مفيش حاجه تانى ملفته يعنى
رقيه بملامح زعل: طيب .. امسك الكوبايه واشربها براحتك
مشيت رقيه وهى زعلانه ان مهاب ملاحظش الفستان ولا الميكب والتغيير ال عملته وهى ماشيه قابلت مصطفى : ايه ياعم الجمال دا كله
رقيه بصت ل مصطفى: خضتنى
مصطفى: لا انتى متمشيش لوحدك هتتخطفى يا روكا
رقيه باابتسامه: دايما رافع من معنوياتى
مصطفى: مش حكايه رافع من معنوياتك .. دى الحقيقه مش مجامله
سمعت رقيه حد ندا عليها : طيب اشوفك بعدين يلا
مصطفى بص عليها وبص ع مهاب: هى خساره فيك
__________________________________________
وخلص كتب الكتاب والحفله والكل طلع ينام من التعب الا مهاب نزل قعد ف الحديقه ومعاه مج نسكافيه قعد ,,, شافته رقيه من الشباك اوضتها ونزلت قربت من مكان ما قاعد مهاب : احم احم
مهاب بص: انتى لسه منمتيش
رقيه: لا شويا كده.. ممكن اقعد معاك شويا
مهاب ماسك مج النسكافيه وبيشرب ومش باصصلها: اقعدى حد مانعك
قعدت رقيه بهدوء وفتحت كلام: اليوم انهارده حلو اوى
مهاب ومش باصصلها وبيشرب النسكافيه : اها جدااا
رقيه باابتسامه : احم ..
مقلتليش رائيك ف الحديقه ال زراعها والورد ال زرعناها سوا
مهاب بص: جميله..
شوفتها اول ما وصلت فعلا جميله كويس انك لاقيتى هوايه تانيه غير الاكل
رقيه : انا عارفه انك زعلان منى
مهاب بصلها : انا .. ليه
رقيه بنبره زعل: علشان شوفتنى كده وانت طلبت منى انى مش اتخن
مهاب : لا براحتك .. بس كان يفضل تخسى علشانك
رقيه : بس انا حاسه انى مش تخينه ااوى يعنى انا بلبس وبتحرك ومش تقيله ف حركتى حتى أسأل خالتو ونهله
مهاب بصلها من فوق لتحت : ال يريحك
رقيه: والله حاولت كتير حتى علشان لما البس فستان الفرح ابقى حلوه فيه
مهاب لاحظ كلامها رايح ع سكه تانيه فقرر انه يهرب واتأوووب : يااااه الواحد جسمه حل عليه مره واحده
رقيه ردت بتلقائيه: اطلع نام وارتاح
مهاب: وانتى هتفضلى
فرحت رقيه بسؤاله: انا .....
مهاب بسرعه قاطعها: براحتك انا طالع
مشى مهاب ورقيه قاعده مش مستوعبه طريقته ومش فاهمها ف تغيير بس فرحتها انها شايفها قدامها مخلياها متفكرش ف حاجه وقالت لنفسها : اكيد يتغير السفر والشغل بس انا حاسه لسه بقلبه ال هو مهاب بتاع زمان
قامت هى كمان وطلعت تنام ......
___________________________________
تانى يوم الصبح مهاب صحى ع تليفونه بيرن بص لقاه رقم سهر
مهاب بصوت نايم: الو
سهر: جود مورنج ايجيب ..
مهاب ابتسم: جود مورنج
سهر: انت نايم لدلواقتى يلا صحصح
مهاب: نايم متاخر مش عرفت انام علشان مغير مكانى وكده
سهر: خلاص يا حبيبى مش هيطلع نهار بكره عليك ف مصر هتكون ف المانيا ..انت وحشنى اوى يا بيبى
مهاب: ايه احلام اليقظه دى انا لحقت ولسه خطتنا ف بدايتها
سهر: مش انت نفذت منها
مهاب: ايوه
سهر : ف خلال ساعتين هتشوف ال هيحصل يلا فوق واعمل حسابك هتفطرنى ع حسابك بكره باى بيبى
مهاب: سهر ..سهر
قفلت سهر ومهاب مش فاهم الباب خبط وكانت مامته فتحت : يلا يا بيبو الفطار
مهاب: 10 دقايق وهكون تحت
مامته: ف الحديقه كلنا هناك يلا متتاخرش
نزلت مامت مهاب وحضروا الفطار وجه يفطر معاهم مصطفى ومامته وباباه
مصطفى: صباح الفل ع الجميع
الكل رد: صباح الخير يلا اقعدوا
مصطفى بيبص مش شايف مهاب : هو مهاب فين
رقيه بسرعه: نازل
شويا ومهاب نزل ولاحظ مصطفى اهتمام رقيه بفطار مهاب قعد مهاب جنب مصطفى وقدامه رقيه لاحظ مصطفى ان رقيه بتبص ع مهاب باابتسامه
الكل عمال يتكلم ع كتب الكتاب وبيلمحوا ع الدور ع مهاب و رقيه ومصطفى
وهما قاعدين تليفون ابو مهاب رن وكان من الشركه ف المانيا
ابو مهاب: الو
موظف ف الشركه: مستر محمود احنا ف مشكله
ابو مهاب مخضوض : خير ف ايه
موظف ف الشركه: العقد ال كنا هنمضيه اختفى ومش فى نسخه والعملاء جايين بكره
ابو مهاب بعصبيه: ازاى يحصل كده دا عقد مهم انا راجع انهارده
قفل بعصببيه والكل لاحظ كده مهاب اتكلم : خير يا بابا فى ايه
ابو مهاب: لازم نرجع انهارده المانيا شوفلنا حجز بسرعه
مهاب مخضوض: خير
ابو مهاب: عقد شركه SM ضاع ومش لاقينه ودا اهم عقد الفتره دى
مهاب : بجد طيب انا هشوف تذاكر دلواقتى مهما حصل
مهاب قام مخضوض وماسك الموبيل يتصل لقى رساله من سهر : **Done baby ** فهم ان هى ال عملت كده وحاول يمنع الضحكه وقال ف سره: يابنت الايه
فعلا سافروا كلهم ورجعوا المانيا ورقيه ومامتها وباباها كانوا زعلانين
مهاب اول ما دخل الشركه هو وباباه كان متعصب
ابو مهاب: ايه الاهمال دا ازاى عقد كده يضيع
الموظف: يافندم كان موجود ف مكتب حضرتك جيت اخده اعمل نسخه مش لاقيته
ابو مهاب بعصبيه : ازاى طار يعنى ولا اتبخر
مهاب: اهدى يا بابا هنلاقيه
بص مهاب لموظف وبعصبيه : اتصرف ودور ع العقد والمسببين ف الاهمال دا هيتجازوا كلهم وانت اولهم
ف الحظه دى دخلت سهر المكتب ومعاها العقد
سهر: حمد الله ع السلامه يا اونكل
ابو مهاب شاف العقد ف ايدها : سهر
سهر بصوت احراج: سورى ع ال حصل بس العقد كان محتاج مراجعه المحامى كان عاوزه فااخدته يراجعه واعمل نسخه منه اهو والعملاء اكدت عليهم جايين ف نفس الميعاد متقلقش حضرتك
ابو مهاب اخد نفس: انا ضغطى على كنا هنتحط ف موقف محرج اوى
سهر: Dont worry uncle انا ومهاب موجودين
وبصت سهر ل مهاب وغمزتله وهو غمزلها وعدى اليوم ....
خرج مهاب وسهر يتغدوا ف نفس اليوم وسهر قاعده بتناكه
سهر: ايه رأيك يا بيبى ف حبيببتك
مهاب بيضحك: يخرب عقلك انا مكنتش اتوقع دماغك توصل لكده وايه زى ما تكونى كنتى قاعده معانا وكانوا لسه هيفتحوا الموضوع وكانوا بيلمحوا وتليفون بابا رن
سهر : احم احم مش اى حد انا يا بيبى المهم الموضوع بقى لصالحنا وحصل ال احنا كنا مخططينه ... اقولك الصراحه انا كنت قلقانه انك تشوفها تغير رأيك
مهاب بيضحك: اغير رأى ايه يا بيبى .. دى عاديه جدااا مش تلفت نظر اى حد
عايشه ببساطه وواضح من ال شوفته تركيزها ع الاكل
سهر: هى طخينه كده وازاى تسيب نفسها كده
مهاب بيضحك: اضحكك دى كانت فاكرانى زعلان علشان مخستش
المهم سيبك منها هى موضوع واتقفل خلاص
سهر بصت لمهاب : الدور عليك يا بيبى بقى تفاتح اونكل ف موضوعنا زى ما وعدتنى
مهاب : ان شاء الله ف اقرب فرصه متقلقيش
سهر: LOVE YOU
مهاب: LOVE YOU TOO
__________________________________________________
رقيه ف يوم كانت قاعده ف الحديقه مستنيه سها صاحبتها ومصطفى
شويا ومصطفى دخل شافها سرحانه وملاحظتش انه دخل
مصطفى: بخ
رقيه: مصطفى خضيتنى انت جيت امتى
مصطفى : من بدرررررى انتى كنتى فين سرحانه فى ايه
رقيه اتلغبطت وبصت ع الساعه : ما لسه بدرى كل دا مش هنلحق خطوبه اميره وعلى
مصطفى: انا جاهز ع سنجه عشره عريس يا درش والله
رقيه بتضحك: والله تصدق فعلا شكلك عريس
قعد مصطفى: ومستنى العروسه توافق
رقيه : ومين دى ال تقولك لا
مصطفى بيبص لرقيه : يعنى موافقه
رقيه بتضحك: وماله مش عيب
مصطفى مسك ايد رقيه ومن غير ما يحس : بحبك يا رقيه
رقيه تنحت وف الحظه دى دخلت سها وهى بتنهج
سها: اسفه ياجماعه ع التاخير اصل
قامت رقيه بسرعه : لا اصل ولا صوره يلا هنتاخر
وقف مصطفى وحس انه استعجل بعد ماشاف رد فعل رقيه ومشى معاهم راحوا الخطوبه وطول الخطوبه فضلت رقيه تتجنب تقف مع مصطفى لوحدهم لكن سها صاحبتها كانت بتروح لمصطفى
سها: ايه الشياكه دى يا درش
مصطفى بيضحك: انتى ايه الشياكه دى
سها: انت ال عينك حلوه
مصطفى : انتى ال حلوه
سها: بتحرجنى ليه بقى
مصطفى : مش هنفرح بيكى بقى
سها ضحكت : انت بتقلدنى ليه كده
مصطفى بيضحك: لا بجد مش هنفرح بيكى قريب
سها اتنهدت : هتفرح بيا لما يحس هو بقى
مصطفى: هو جبله ولا ايه .. حد يشوف الجمال دا وميتحركش
سها: ياريته يفهم بقى .. بدل ما مقضيها كلام وتثبيت
مصطفى : مين دا
سها باصه لمصطفى لحظات وقالت : هو بقى .انا ماشيه هناك لبنات بقى
مصطفى وقف ومش فهم حاجه من كلام سها ...
وقضوا اليوم وروحوا البيت ورقيه اتعاملت ان مفيش حاجه حصلت
ومصطفى حس انه اتسرع ومدام عمل خطوه يكمل لااخر ....
__________________________
مرت فتره ومصطفى كان متردد يتكلم مع رقيه بعد الموقف ال عمله بس حس لازم يكمل ال بدءه فى يوم نزل من البيت ف الوقت ال رقيه بتكون قاعده فيه ف الحديقه فى مكانهاا تحت الشجره سمعت صوت رقيه صوت مصطفى
مصطفى: روكا
بصت ع السور مش لقت حد بصت جنبها لقت مصطفى : ايه دا
مصطفى بيضحك: اتخضيتى
رقيه : غيرت المكان ولا ايه
مصطفى: انا قررت اغير كل حاجه
رقيه بتضحك : طيب ع خير الله
مامت رقيه شافت مصطفى وهى خارجه : ازيك يا مصطفى
مصطفى: تمام يا طنط
مامت رقيه: مامتك ف البيت صح علشان عاوزاها
مصطفى: اه ماهى مستنياكى
مامت رقيه: روكا لما بابا يجى كلمينى
رقيه: حاضر يا ماما
مشيت مامت رقيه وفضل واقف مصطفى
رقيه : ماتقعد ولا وراك حاجه
مصطفى : ورايا مشوار
رقيه اتكلمت عادى : هتروح الجامعه الاسبوع الجى معانا ف حفله هتتعمل ولا هتكبر
مصطفى: اكيييد هو ينفع تروحوا لوحدكم مش معاكى سها
رقيه: ايون
مصطفى: عمار عامل ايه مش بقيت اشوفه زى الاول
رقيه: بيجهز ف ورق السفر بقى هيسافر لنهله
مصطفى : يلا ربنا يوفقه ..
رقيه : يارب
مصطفى طلع من جيبه شيكولاتايه: روكا امسكى
رقيه شافت الشيكولاتايه: ايه الرشوه دى
مصطفى : افتحيها لما امشى يلا سلام
رقيه لسه هتتكلم مصطفى مشى وبصت ع الشيكولاته وفتحتها لاقت جواها ورق صغيره
**بحبك يا رقيه **
تنحت وكانت فاكراه بيهزر وعدت الموضوع ولا اكنه حصل واتعاملت عادى لكن تانى مره لقت الموضوع داخل ع منحنى تانى خالص ف الحظه دى لقت موابيلها بيرن بصت لقتها سها ردت عليها وقالتها انها جايلها ..فضلت رقيه تبص ع الورقه ومش عارفه تتصرف ازاى وخصوصا لان ال عمل كده مصطفى اقرب واحد ليها وصاحبها وجارهم مش واحد غريب ...!!
شويا ورقيه قاعده جت سها ووشها مقلوب
رقيه: مالك يا ام النكد مش ناقصاكى
سها شافت شيكولاته وكانت رقيه خبت الورقه : هاتى حته اهدى نفسيتى شويا
رقيه بتضحك: لا مش لااكل دى لفرجه وبعدين مالك يا بنتى
سها بصوت مخنوق : مصطفى
رقيه اتخضت : ماله
سها دموع نزلت من عينها : بيحب واحده تانيه
رقيه تنحت: ها ..
سها عيطت : انا غلطانه انى دلقت نفسى عليه زى ماقولتى كل شويا اكلمه واظهر قدامه بقى متعود يشوفنى زى ما بيشوف الشجره دى ومش حس بيا ..انا ال عملت كده ف نفسى
رقيه بتحاول تجمع: اهدى بس وفهمينى هو قالك ايه
سها بتهدى: امبارح ع النت لقيته موجود دخلت كلمته ع الفيس
وكنا بنتكلم عادى وبقوله
**فلاش باك**
سها: ايه الاخبار يا معلم
مصطفى: تمام يامعلم
سها: مشغول ولا ايه
مصطفى: لا خالص داانا بسمع اغانى
سها: امممم اغانى ايه بتحب ولا ايه قول ومتتكسفش
مصطفى: هههههههههههه حاجه زى كده بس لسه مش متاكد
سها : ليه قولها وانت تتاكد
مصطفى: ماانا قلتلها ومستنى الرد واول ما اتاكد هعرف الكل اكيد
سها بتتشحتف: هو قالى كده انا تنحت
رقيه: هو قالك مين
سها بتبص لرقيه : انتى رايقه اوى يا رقيه هتفرق كتير لما اعرف ..
الفكره نفسها انه مرتبط بغيرى .. هو مقالكيش حاجه
رقيه بتوتر: قالى ايه لا طبعا كنت قلتلك
سها رمت نفسها ف حضن رقيه: اعمل ايه بقى وانا بحبه يا رقيه
رقيه بملامح قلق : اهدى بس وربنا يسهلها هعرفلك انا الموضوع وبلاش الدلقه دى وبطلى عياط بقى
سها بتعيط : هحاول
فضلت رقيه تطبطب ع سها وتهديها وبتفكر تعمل ايه واخدت القرار بعد تفكير ....!!
________________________
فى يوم كانت سهر سهرانه مع اصحابها واتصلت بمهاب وعرفت انه مش هيجى وكان ملامح وشها متغيره لاحظت صاحبتها ليلى شكلها وراحت تكلمها
ليلى : سهر مالك قالبه وشك ليه كده ولا اكنك موجوده
سهر : لا مفيش انا همشى
ليلى مسكت ايدها: هو علشان مهاب مش هنا تنفضيلنا اقعدى
سهر بصت ل ليلى : هقعد شويا وهمشى
ليلى شويا واتكلمت : مهاب هيخطبك امتى الشله كلها مستنيه حفله الخطوبه
سهر بصتله: معرفش
ليلى : متعرفيش ازاى مش قولتى لما يرجع من مصر اول حاجه هيعملها هيخطبك .. ولا شكله نفض وكبر من الموضوع وخلع زى موضوع قريبته
سهر بصتلها بضيقه : ايه ال بتقوليه دا يا ليلى لا طبعا هو بس مشغول اكيد
ليلى : بصى يا سهر احنا كلنا عارفين مهاب وعارفين شخصيته الجامده الصعبه .. هو شخصيه عمليه جدااا شغله ومستقبله اهم من اى حاجه لو قعدتى جنبه تستنى لما يفاتح باباه يبقى هتستنى كتير
سهر : يعنى اعمل ايه اروح اكلم باباه انا
ليلى بتضحك: لو اى حد غير ابو مهاب هقولك هينفع معاه انما هو لا
كلمى مهاب وخدى موقف وخليه ياخد خطوه مش تسكتى ع سكاته
سهر : انتى شايفه كده
ليلى: مفيش غير كده ولا عاوزاه يتجوز قريبته
سهر بسرعه : لالالالا طبعا انا هتكلم معاه
__________________________________________
تانى يوم فى الشغل مهاب كان ف مكتبه دخلت عليه سهر
سهر: بيبى مشغول
مهاب: لا تعالى
سهر دخلت قعدت قدام مهاب : مش هتتغدى ولا ايه
مهاب : كان ف ايدى شغل وهخلصه اهو
سهر: يلا بينا علشان عاوزه اتكلم معاك ف موضوع
مهاب : يلا بينا
وصل مهاب وسهر مطعم وطلبوا الغدا وهما بياكلوا سهر فتحت كلام
سهر: اخبار العروسه ايه
مهاب: تمام بتجهز ورقها علشان هتسافر ايطاليا هتقعد هناك هى وعمار ف فرع الشركه ال هناك
سهر : واخبارك باباك ايه ومامتك
مهاب: تمام بخير
سهر سكتت لحظات : واخبارنا ايه
مهاب ساب الشوكه والسكينه: انا عارف انى طولت بس المشروع الجديد اخد وقتى والاجراءت والاوراق والقرض ال هاخده من البنك ومساعده بابا كنت مستنى كل دا يخلص واكلمه ع موضوعنا
سهر: بيبى عدى شهر ونص ومفيش جديد
مهاب: انهارده بعد العشا هفتح مع بابا الموضوع وهتسمعى خبر حلو
سهر: ياريت يا بيبى هستنى منك مكالمه تطمنى
مهاب : ان شاء الله خير
____________________________
ف نفس اليوم مهاب كان ف اوضته ف البيت بيغير علشان ينزل يتعشى
كان باباه وماماته قاعدين ع السفره واخته مستنينه
نهله: هيوحشنى اكلك يا زوزو وقعدتك يا حوده
محمود: وهيوحشنا لسانك الطويل
زينب: البيت هيفضى علينا
محمود قاطعها: مش هتلحقى تحسى بالفضا
زينب : مش فاهمه
محمود: لازم ناخد خطوه بقى ف موضوع مهاب ورقيه تسافر نهله وهما يكتبوا ورقيه تيجى تقعد معانا
زينب بسعاده: ياررريت
نهله بقلق: ومهاب هيوافق
محمود بنظره غضب: ومش هيوافق ليه هو هيتفاجئ ماهو عارف من وهو صغير
نهله بصوت متقطع : بس لما كبر
محمود قاطعها : لما كبر ايه ... الكلام هو الكلام والوعد هو الوعد
وانا هتكلم معاه انهارده وهظبط معاه الميعاد
زينب: طيب اتكلم براحه من غير شد
محمود: ان شاء الله
نزل مهاب وقعدوا اتعشوا وقعدوا يتكلموا عادى ويهزروا ... خلص باباه الاكل الاول
محمود :انا مستنيك ف المكتب عاوزك
مهاب: وانا كمان يا بابا عاوزك ف موضوع
محمود: زوزو الشاى ع المكتب
خلص مهاب الاكل واخد الشاى من ماماته ودخل لباباه المكتب
محمود: اقعد يا مهاب
مهاب : اتفضل الشاى
محمود: شكرا .. موضوع ايه ال عاوزنى فيه
لو هتتكلم ع حوار القرض انا متفق مع البنك وانا الضامن ليك وممكن تبتدى ف اى وقت
مهاب: ماانا عرفت من البنك انهارده ومجهزين الورق وهنتفق ع يوم نروح نمض ى
محمود: خير يا حبيبى موضوع ايه
مهاب بتوتر: احم .. احم .. عاوز افرحك بيا زى نهله كده
وعاوز اخطب
باباه بسعاده: دى حاجه تفرحنى جدااااا وهو نفس الموضوع ال عاوزك فيه
مهاب اتشجع: هى انت تعرفها جدااا اخلاق وجمال وعيله وانت بتحبها
باباه بسعاده: طبعا بحبها هو فى كام رقيه
مهاب اتفاجئ: مين
باباه بكل ثقه : رقيه .. ماانا كنت هكلمك علشان نتفق ع خطوبه رسمى بعد اختك ما تسافر وننزل مصر نخطب رقيه ونكتب زى مااختك عملت ونجبها تعيش معانا وتملوا البيت اولاد وبنات
مهاب متنح ومش عارف يرد .. باباه: انت سكت ليه
مهاب بص لباباه: انا مش قصدى رقيه
باباه ملامح وشه اتغيرت : اومال تقصد مين
مهاب سكت لحظات : سهر
باباه بملامح دهشه : سهر .. سهر ال مقضياها ديسكوهات ورحلات
مهاب: دا كان زمان.. من وقت ما اشتغلت معانا وهى مبقتش تعمل كده
غير كده باباها شريكك واكيد تعرف عيلتها كويس
باباه بنرفزه : مش معنى ان ابوها شريكى يعنى دا سبب يخلينى اوافق
ابوها نفسه كان دايما بيشكى من طريقه عيشتها وعلشان كده جابها تقعد معاكوا تحس بالاسره وتتربى معاكم و انا بحبها .. بس بحب بنت اخويا اكتر
مهاب : يعنى ايه
باباه بعصبيه : خلاص الموضوع رقيه ومفيش غيرها
مهاب بعصبيه: دى حياتى انا .. انا اختار اعيش مع مين
مش حضرتك ..
باباه بعصبيه وبصوت عالى : حياتك ال عايشها انا ال عملتهالك ..
رقيه مفهاش حاجه غلط ومن صغرك وانت عارف ان رقيه ليك .. مش اتفاجئت يعنى واختك اتجوزت عمار من غير اى حوار ولا رغى زيك كده
مهاب: نهله بتحب عمار انا معرفش رقيه مبحبهاش وبحب سهر
باباه بعصبيه : مهاااااااب
مهاب: مش هتجوز غير سهر عن اذنك
ومهاب خارج ناحيه الباب باباه:مهااااااااااب ... مش هتتجوز غير رقيه يا مهاب
مهاب خرج وقفل وراه الباب بعصبيه ومامته لاحظت ودخلت ع باباه
زينب بقلق: مالك يا محمود اهدى كده صوتكم عالى اوى
محمود بعصبيه: البيه جى دلواقتى يقولى حياتى ومعرفش ايه
البيه عاوز يتجوز سهر ومش عاوز رقيه .. بيقول بيحبها ال
زينب اتفاجئت من تصرف مهاب وانه عاوز يتجوز سهر وحاولت تهدى جوزها: اهدى بس وكله هيتصلح العصبيه مش هتعمل حاجه
محمود: زينب عقلى ابنك بدل الحياه ال فرحان بيها هحرمها منه وانا قادر ع كده
زينب : حاضر حاضر اهدى انت بس وبلاش عصبيه
نهله كانت بتتكلم مع عمار ف الموبيل وقفلت معاه وخرجت تبص ايه ال حصل
شافت مهاب طالع بعصبيه ع اوضته ومامتها مع باباها .. راحت ع مهاب بسرعه
خبطت ع الباب ودخلت لاقت مهاب بيلبس وخارج
نهله : مهاب فى ايه
مهاب بعصبيه: نهله لو سمحتى انا مش طايق نفسى دلواقتى
نهله: مالك
مهاب مردش عليها واخد موبيله ومفاتيح العربيه ونزل وخرج
نزلت نهله قاعده مش فاهمه حاجه من بعيد بتبص ع باباها لاقياه قاعد ع مكتبه مش بيعمل حاجه وسرحان
راحت لمامتها ف المطبخ :
نهله: ماما .. هو ف ايه حصل بين بابا ومهاب
مامتها بملامح زعل : مهاب وباباكى شدوا مع بعض ف الكلام
نهله: ليه كده ماكنا قاعدين كويسين ؟
مامتها اتنهدت : طلع شكوك صح وان ف حاجه بين مهاب وسهر ..اخر حاجه افكر فيها ان مهاب عاوز يتجوز سهر
نهله: نعم
مامتها: باباكى فاتح مهاب ف موضوع رقيه ومهاب فاتحه ف موضوع انه عاوز يرتبط بسهر
نهله: مهاب وسهر .. مش قلتلك ياماما علاقتهم مع بعض مش مبشره
وانتى كنتى فاكراها زمايل اهو ابنك طلع مدكن ورمى قنبله
مامتها : مش اى قنبله ..كل واحد قفش من التانى وربنا يستر ع ال جى
خلصت مامتها عصير المون : انا رايحه لباباكى اوديله المون واهديه شويا
نهله متنحه: ها
مامتها مشيت خطوتين رجعت تانى : نهله .. عمار ميعرفش حاجه ولا كلمه توصل لمصر
نهله : هقول ايه انا يا ماما ... لا طبعا مش هقول
مشيت زينب وهى واقفه نهله وحاسه ان الايام ال جايه مش مبشره
ودا اول مره مهاب يقفش مع باباه ....
_____________________________________
يومها مهاب رجع متاخر ورجع ع شقته ال موجوده فى الدور ال فوق شقتهم
غير لبسه ونام وصحى بدرى ونزل وكانت مامته سمعت صوت العربيه اتحرك بصت من البلكونه شافت عربيه مهاب وعرفت انه نام ف شقته ودى حاجه مش كانت بتعجبها .... راح مهاب الشركه ومعروف عن مهاب شخصيته الصعبه واسلوب الجامد ف الكلام فبسبب ال حصل وقله النوم كان بيخبط ف الموظفين وال بيغلط بيتجازى بخصم ع طول .... لاحظت سهر ان مهاب متغير راحتله المكتب ولاحظت ان السكرتيره منعتها ...
سهر: من امتى وانتى بتمنعينى انا هدخل
السكرتيره وهى متوتره : حضرتك مستر مهاب قايلى مدخلش حد مهما كان
سهر بعصبيه: انا داخله
راحت سهر تدخل بعافيه وخبطت ودخلت ومهاب شافها
السكرتيره مرعوبه: حضرتك الانسه سهر هى
سهر قاطعتها : اخرجى انتى دلواقتى
بصت السكرتيره لمهاب شاورلها تخرج
سهر : مالك يا مهاب فى ايه حصل
مهاب فضل باصص فى الاوراق ال قدامه: مفيش يا سهر بس منمتش كويس وورايا شغل كتير
سهر : انت زعلان منى ف حاجه
مهاب رسم ملامح ابتسامه: ازعل منك ليه يا بيبى مشغول بس وانتى عارفه مش بحب ازعاج وكده
سهر راحت ناحيه مهاب ووقفت ورا وحضنته : حبيبى اتكلم مع باباه امبارح ولا لسه
مهاب اترددت يقولها ع ال حصل : لا بصراحه اتكلمنا ف الشغل وعن مشروعى بس قريب هكلمه متقلقيش
سهر رجعت مكانها وقعدت : ان شاء الله ..انا رايحه مكتبى واعمل حسابك هنتغدى سوا
مهاب باابتسامه : اتفقنا اشوفك ع الغدا
خرجت سهر ومهاب باصص عليها لما خرجت : اقولك ايه ..اقولك ازاى ان بابا رافضك علشان بنت اخوه ومصمم عليها مهما كلف الامر ..
اتنهد وحاول يجمع ورجع لشغله والاوراق ال قدامه
_________________________________________
فى يوم الحفله ال ف الجامعه عند رقيه كلمت رقيه مصطفى ع موبيله
واتفقت تقابله بدرى ف الجامعه لوحدهم ..مصطفى انبسطت وراح فعلا ف الميعاد بدرى لقى رقيه مستنياه
مصطفى باابتسامه : صباح الخير يا روكا
رقيه باابتسامه: صباح الفل .. صحيتك بدرى معلش
مصطفى باابتسامه: لا ابدا كويس انك صحتينى خير بقى
رقيه : احم .. مصطفى انت شخص غالى عندى اوى
مصطفى باابتسامه: هو احنا لسه هنتعرف ع بعض يا روكا ولا ايه
رقيه بصت لمصطفى وطلعت من الشنطه الشيكولاته ال ادهالها قبل كده لانها مأكلتهاش وتحتها ورقه وحطيتها قدام مصطفى
مصطفى شافها وبيضحك: ايه دا
رقيه: شيكولاته ال اديتهالى وتحتها الرد
مصطفى اتحمس وفتح الورق ولاقى مكتوب ..............
___________________
يتبع
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق