فى يوم بليل فتحت ساره نت ملقتش حد غير احمد فاتح استلمها شويا رخامه وقفلت معاه ودخلت تنام لاقت تليفونها بيرن وكانت ملك :
ساره: فينك يا لوكا مدخلتيش نت ليه
ملك: سو انا قررت اعمل حاجه بعد تفكير وقلت اقولك
ساره مخضوضه : خير فى ايه
ملك: انا قررت اتنقل الجامعه عندك
ساره : بتتكلمى بجد
ملك : اها انا جبت فى اولى تقدير يقدر ينقلنى بكره اشوفك فى الجامعه
ونروح نسئل ع المطلوب لحاجات النقل
ساره: وايه الى طلعها فى دماغك داانا كنت بتحايل عليكى تبقى معايا
ملك: ماهو بعد التفكير وبعد ما جيت معاكى حبيت الجو
وحسيت انى ببقى مبسوط وانا مععاكى انتى ومصطفى وطبعا اصحابك
وقلت مفيش مشاكل واتكلمت مع خالتو هقعد معاها هنا فى الدراسه
وهسافر لااهلى فى الاجازات عادى يعنى
ساره فرحانه: انا مبسوطه جدااا يا لوكتى انك هتكونى معايا
ملك: وانا كمان يلا سلام بقى واشوفك بكره
ساره: سلام
ملك: ساره استنى هو مصطفى جى بكره ؟
ساره: والله ما اعرف هو بيطب فاجاءه كده بس اكيد هيجى بس معرفش امتى
ملك: جود نايت سو
ساره: الله يرحم سلام يا اختى
__________________________
تانى يوم فى الجامعه ساره قاعده مع اصحابها فى الكافتريا مستنيه ملك
الى اتاخرت عليها جدااااا موابيلها رن
ساره: الو
ملك: سورى يا سو اتاخرت عليكى
ساره: ملك انت عارفه الساعه كام انجزى
ملك: بالظبط نص ساعه هكون عندك هو مصطفى موجود
ساره بتلقائيه: لا مصطفى مش جى انهارده مشغول فى جامعته
ملك بصوت زعل : اهاا طيب يلا مسافه السكه
قفلت ساره مع ملك وبعدها موابيلها رن
ساره: الو
مصطفى: بتعملى ايه فى الكافتيريا
ساره بتبص حواليا لاقت مصطفى واقف وراها وضحكت وقفلت وراحت ناحيته
ساره: اصلى فطرت ومكنش معايا فلوس فاخدونى رهينه
مصطفى: بجد طيب كويس يلا روحى هاتى 2 سندوتش وكوبايه شاى ع حسابك
ساره: ياصباح الطمع .. بدل ما تقولى انا هدفعلك الرهن وكده
مصطفى: وحد قالك تتفجعى ع الصبح كده
ساره: بتبصلى يا درش فى الكام سندوتش الى ضربتهم اصل البطاطس حلوه اوى
مصطفى: هو انتى بتيجى الجامعه ليه
مصطفى: علشان اكل واقعد ارخم ع العيال
مصطفى: بقالك اسبوع مدخلتيش المحاضره غير مره
ساره: زحمه اووووووى ومش اشتريت كتب لسه وكمان مش بستكشف الجامعه الله
مصطفى: اهااا بتستكشفى
ساره: وبعدين ياعم الدحيح بلاش انت الى مش عارف تطلع من بكاليوروس دا ال ادك خلصوا وهيتجوزوا اهو
مصطفى: احم احم خليكى فى نفسك
ساره: صحيح مش انت كلمتنى الصبح وقلت مش هتيجى ايه جابك بقى
مصطفى: اصل الشاى هنا بصراحه عاجبنى وبعدين مستخسره فيا كوبايه شاى
ساره بتضحك: طيب يلا روح هات لنفسك
مصطفى: لا هاتيلى انتى اصل الشاى من ايدك طعمه مختلف
ساره بتبصله: لا ياراجل ع اساس هنا انا عمالااه
مصطفى: لا جيباه
ساره بتضحك: شاى هنا وشاى فى البيت ايه الرحمه
مصطفى : ما دى اجرتى مش بضيع وقتى معاكى الله وعندك فى البيت عارفين
ساره: والله لابلغ عنك واقولهم بتعاكس ف البنات لما بتيجى
مصطفى بيغمز لساره: ليه بتغيرى ولا ايه
ساره بتلقائيه: انا واغير ليه هو فى زى فشر
مصطفى بنظره وترت ساره: وانا مش هسيبك
ساره اتوترت وعملت نفسها مسمعتش : يلا هجبلك الشاى وامرى الى الله
فى الوقت دا ملك كان وصلت وشافتهم من بعيد وفرحت اوى لما شافت مصطفى ..:
ملك: مصطفى ازيك
لف ع الصوت مصطفى : ملك ازيك حمد الله ع السلامه
ملك وع وشها سعاده: الله يسلمك ..
انا مبسوطه اوى انى شوفتك وشوفت ساره مع ان ساره قالت انك مش هتيجى
مصطفى بلهجه هزار وغمزه وبيقرب من ملك:
اقولك سر انا حبيت اعمل كبسه عليها دا انا واخد توصيه
ساره بتضحك: ع اد مافرحت ان رامى اتجوز وتامر مشغول فى شغله وياسر سافر مصطفى ظهرلى ازاى مبيكملش فرحتى
مصطفى: بقى كده طيب كلامك كله متسجل وهيتسمع لل فى البيت
ساره: عيب يا درش دااحنا بينا شاى كتير واهو لسه مبردش
ملك باابتسامه: خلاص بقى سو متقصدش حاجه
مصطفى: ماهو انتى مبتشوفهاش فى البيت بتستلمنى
ساره: الله بهزر ياجدع بلاش
مصطفى: هزرى ياجدع براحتك
ضحكوا وهما واقفين وبعدين راحوا هما التلاته لشئون الطلبه يسئلوا ع اوراق النقل وكان مصطفى يعتبر المسئول بيسئلهم ومهتم وكانت ملامح السعاده ع وش ملك وساره مبسوطه لان هيبقى معاه اكتر اتنين بتعزهم ملك ومصطفى فى الجامعه بجانب اصحابها الى شافتهم
__________________________
مرت فتره وجه امتحانات نص السنه وكان الكل ع اعصابه
اول مره لساره ..واول مره فى الجامعه ل ملك ..
واول مره مصطفى يصمم انه لازم ينجح ويخلص
فى مره ساره قاعده تعبت من المذاكره فتحت الفيس وقالت هتبص بصه كده كتغير لجو ودخلت اوفلاين علشان متتكلمش مع حد وكمان علشان مصطفى وملك مش يقفشوها فى الوقت دا عملت لايك ع بوست معين مره واحده لاقيت رساله جتلها ع الانبوكس بتبص لاقته احمد :
احمد: اقفش الناس الى داخله افلاين هربانه
ساره: ههههههههه طيب اعمل نفسك مش شايف
احمد: ودا ينفع يعنى داانا قلبى حس بانك هتكونى موجوده وفتحت
ساره: مابلاش شغل الاسكندرانيه بتاع التثبيت دا
احمد: وهو انا بعرف اثبتك انتى تثبتى بلد
ساره: دا ااقل حاجه عندى ع فكره خلى بالك ههههههههه
احمد: داخله بقى بتتسحبى ليه كده مش انتى قولتى هتاخدى اجازه فتره الامتحانات
ساره: ماهو فعلا دخولى قليل اوى بدخل ابص بصه كده ع السريع
احمد: امممم شكلك متراقب يا نصه
ساره: هههههههه اصل مستلفه من ناس فلوس وخلعت منهم
احمد: طيب ما يلا بينا نطفش سوا
ساره: هو انا لسه هروح اسكندريه لا ياعم اطفش لوحدى اريح
احمد: لا متهنيش عليا انا اجيلك القاهره نطفش سوا صحراوى هههههههه
ساره: صحراوى يا صباح نشفان الريق قول زراعى ههههههههههههه
احمد: مش بعرف اخد معاكى لا حق ولا باطل
ساره: وانت مش وراك حاجه تعملها
احمد: كان ورايا شغل بخلصه ع النت كده وخارج لاقيتك فاتحه
ساره : لاقيتنى ازاى انا اوفلاين
احمد: لا دا لناس التانيه انما انا بعرف بتدخلى امتى وبتعملى ايه
ساره: اوعى تكونى بتراقبنى يا واد
احمد: وهو انا ورايا غيرك خلى بالك
ساره: ياادى النيله مكتوب عليا مراقبه هنا وهناك
احمد: هناك فين
ساره: ملكش دعوه .. يلا سلام كفايه عليك كده
احمد: ههههههه ماشى ماشى ليكى روقه سلام
قفلت مع احمد ورجعت ساره تكمل مذاكره مصطفى اتصل ع موابيلها :
ساره: الو
مصطفى: بتذكرى ولا بتلعبى
ساره: اهو سامع صوت الورق اهو
مصطفى: لا يا شيخه عموما انا ربع ساعه وهبقى عندكم وجبت الملازم الى كانت ناقصاكى
ساره: يخليك لولايا الى زى
مصطفى: هههههههههه يارب يااختى ويخليكى
ساره: خلاص مستنياك
مصطفى : تمام وعموما مش هطول علشان ورايا
جه مصطفى اخدت ساره منه الملازم ومشى ورجعت تذاكر ....
__________________________
جه اول يوم امتحانات وساره كانت قلقانه ومتوتره قابلت زمايلااها وكان متابعها مصطفى بالموبيل وملك كمان لان جدولهم مختلف عن بعض وع النت ترجع تطمن احمد لانه طلب منها ترجع تطمنه ع طول
ساره خرجت من اللجنه مستنيه صحابها فخرجت اول واحده شيماء :
ساره: ايه دا يا حاجه انت ناويه تقعدى ساعتين واكتر
شيماء: والله مش مشكلتى انك بتقعدى ساعه بس
ساره: عملتى ايه من غير مراجعه
شيماء: مش عارفه بجد و هراجع
ساره: يووووه محسسانى انك هترجعى تصححى الغلط رفعت وحسن جايين هناك اهم
رفعت: الامتحان كان زى الفل
حسن: اه فعلا الا سوال الرابع رخم اوى
ساره: اكيد نقلتوا صح مش ذاكرتوا
رفعت: عيب عليك احنا ذاكرينا شويا وغشينا شويتين
حسن: ماهو احنا مش هنقطع نفسنا يعنى ومالها شيماء صحيح
ساره: سيبكم منها دى بتعيش مابعد الامتحان من اثار هههههههههه
رفعت: قلتى ايه صحيح ياساره هتيجى الرحله الى اول يوم الاجازه
حسن: رنا ومى هيدونا موافقتهم انهارده وعبدالله ومحمد وطارق كمان
مفضلش غيرك انتى وشيماء
ساره: مش عارفه بجد هيوافقوا فى البيت ولا لا
رفعت: مين الى هيوافق البيت ولا مصطفى
ساره بتبصله: ليه يعنى هو مصطفى ابويا لا طبعا ماما وبابا لسه مقلتش ليهم
جت عليهم مى وهى مبسوطه من الامتحان:
حسن: اهى مى جت ووشها مبشر
مى: الامتحان زى الفل يارجاله بدايه خير
حسن: شوفى ست ساره لسه مش موافقه ع الرحله
مى: ليه يا ساره دا احنا هنلف الاهرامات وحديقه الحيوان مش انتى قلتى عليهم
ساره: اها ونفسى اروحهم جدا بس مقلتش فى البيت ومعرفش شيماء نظامها ايه
مى بتبص ع شيماء : يااخت شيماء فكك من الملزمه وخليكى معانا مش جايه ولا ايه
شيماء: انا قلتلهم فى البيت بس سامر هيجى معايا
رفعت: خطيبك وكده مفيش مشاكل وانتى يا ساره بماانهم راشقينلك مصطفى
صدريه ليهم يقنعهم
ساره بتضحك: والله هشوف الدنيا ايه وهقولكم
حسن : اهو يوم نقضيه بره الجامعه مع بعض يا ساره وبطلى رخامه
ساره: حاضر والله هشوف واقولكم ... رنا وطارق جايين اهم
يلا بينا بقى نلحق نجيب ملخص الماده الجايه ونروح لانى مطبقه ..
وهى ماشيه موابيلها رن كانت ملك وهى خارجه من باب الجامعه
حسن: لو كنا افتكرنا ربع جنيه
كله بص ع المكان الى حسن باصص ليه
ساره: مصطفى
مصطفى قرب منهم : ازيكم يا شباب يارب تكونوا حيلتوا كويس
رفعت: تمام يامعلم اهو عدى ع خير
ساره: الحمد الله بدايه مبشره
حسن: صحيح يا درش عاوزينك فى موضوع
مصطفى مستغرب : خير يا جماعه
حسن: احنا كنا متفقين ان اول يوم فى اجازه نص السنه هنخرج نقضى يوم بره
وساره اقترحت الاهرامات وحديقه الحيوان نفسها تروحهم وكلنا وافقنا
مصطفى: وفين المشكله
رفعت: المشكله بقى ان كلنا موافقين واتفقنا الا هى
بصلها مصطفى : ليه مش انتى عاوزه تروحى
ساره: ماهو انا مقلتش لماما ولا بابا لسه وكمان انت وملك معرفش ظروفكم
مصطفى: لا لو عاوزه تروحى ووعدتى اصحابى نفذى وعدك
ساره: ماانا هبقى اقولهم ان شاء الله
مصطفى بص لصحاب ساره: خلاص ياجماعه اعتبروا ساره اكيد وانا كمان وملك صاحبتها
حسن: ماجيبها الا مهندسينها
رفعت: انا قلت كده مصطفى هيحلها
ساره : يا حلاوتكم ع الثقه ديه
مصطفى: ملكيش دعوه هقولهم عندك فى البيت وطول ماانتى معايا مش هيقلقوا وبصراحه انا كمان نفسى اخرج معاكو يعنى
مى: تنورنا يا بشمهندس يلا بينا بقى نلحق الملازم ونروح
ساره: اه صح يلا بينا
مصطفى: لا انا راجع الجامعه انا جيت بس اطمن عليكم
واشوف الديحيحه دى عملت ايه قلت بماانى جنبكم بدل الاتصال
ساره بابتسامه: تسلملى يادرش انا تمام روح انت جامعتك
مصطفى: خلى بالك وانتى ماشيه ولما توصلى عرفينى
ساره: ان شاء الله
مصطفى: لااله الاالله
ساره: سيدنا محمد رسول الله
مشى مصطفى وراحت ساره واصحابها السنتر جنب الجامعه يجيبوا منه ورق المراجعه حسن ورفعت اخدوا منهم الفلوس علشان الزحمه ودخلوا هما يجيبوا الورقوساره والبنات وافقين بره مستنينهم :
مى: ساره انتى واثقه من علاقتك مع مصطفى اصحاب
ساره استغربت من كلامها : اه طبعا بقولك صاحب اخويا وشبه مقيم فى البيت ماما بتعامله وبابا زى اخوايا وانه ابنهم وانا بالنسباله اخت
مى: مش عارفه ليه حاسه بغير كده نظرته واهتمامه بيكى غير
ساره: بطلى هبل هيكون ايه يعنى ... ماانا قلتلك قاعده من يدخل منزلنا انا اخته ولا اجوز له علشان كده عندى فى البيت مطمنين وانا معاه يعنى وبعدين مصطفى مش عنده اخوات وعايش لوحده لان اهله بره فى ملبورن المانيا وبيروح زيارات..
مى: والله يا ساره انا لو منك مش افوته من ايدى بس يلا ارزاق
ساره : والله هبله
شيماء دخلت فى الكلام : والله انتى يا ساره الى هبله ...
ابقى هاتيلى ملزمتى معاكى لانى همشى دلواقتى سامر مستنينى وهعدى عليكى اخدها
ساره : طيب طيب
فضلت ساره تفكر فى كلام البنات لكن ردت ع نفسها : لا طبعا مينفعش بلاش هبل
اخدت ورق المراجعه وروحت نامت وصحيت تذاكر وهكذا لااخر يوم الامتحانات كل يوم مصطفى مستنيها يطمن عليها بعد كل ماده
__________________________
وجه اخر يوم الامتحانات
ساره: الحمد الله اخيرا خلصنا
شيماء : الحمد الله
ساره: تتحسدنى مبترجعيش يعنى زى كل ماده
شيماء: لا المرادى انا واثقه ولا اقولك هبص ع سؤال بس
ساره: هههههههههههه الى فيه طبع
حسن: كان هم واتزاح
ساره: اكيد ياحسن تعبت فى الغش صح
حسن: ههههههههههههه دا الغش طلع مرهق يابنتى عن المذاكره
ضحكوا ع كلامهم ووصل مصطفى
مصطفى: عملتوا ايه ياجماعه كله تمام
ساره: كله تمام انا عاوزه اناااااااااام
شيماء: يلا بينا فعلا لانى عاوزه انام لان سامر ومامته جايين بليل عندنا
ساره: ادى المخطوبين تحس انهم متجوزين نفس المسئوليه والسربعه
حسن : عقبالنا يارب
ساره: لنفسك متعملش حسابى
حسن : ليه كده تجرحينى وترفضينى
ساره: هههههههههههههههه عيب ياابو على انا حجزاك لبنتى
حسن: يخليكى لغلابه الى زى
مصطفى: شجره واتنين لمون وصلحه
ساره: ههههههههههههههههههههه بس كتر الشليموه فيه
مصطفى: يالهوى ع العسل يلا بينا
ساره: لا انا مستنيه ملك مش هروح دلواقتى
مصطفى: طيب كلميها شوفيها اتاخرت ليه
بعد 10 دقايق ملك وصلت وحسن فتح سيره الخروجه
حسن: ها خلاص اتفقنا كلنا نتجمع الصبح الساعه 8 فى محطه المترو
مصطفى: تمام اتفقنا
ملك: ساره انت هتروحى فعلا
مصطفى قاطع ساره: ايوه طبعا وانتى كمان
ملك بتضحك: هههههههههه وانا كمان هى اجبار
مصطفى: التقرير فى البيت ان ملك جايه معانا فلازم تيجى معانا
ملك: ساره بسهوله كده هتخرجى
ساره بتبص ل مصطفى: البركه فى مصطفى اقنعهم لانى طول ماانا معاه هما مطمنين
مصطفى باابتسامه: داانا احطك فى عنيا
حسن: شجرتين وكوبايه لمونه هنا ههههههههه
ساره: من غير شليموه المرادى بلاش اصراف
حسن بيضحك: هههههههههههه اصيله خايفه عليه ..
المهم علشان كلنا ننتطلق بكره فى المعاد
ساره: ان شاء الله
مشى حسن وشيماء وباقى اصحابهم وفضل مصطفى وملك وساره ..
ملك: يلا يا ساره علشان نلحق
ساره: اه يادوب يلا
مصطفى: رايحيين فين مش هتقوليلى
ساره: دا يخص ملك انت عارف لو يخصنى كنت قلتلك من قبل ما انطق
مصطفى: امممممم ملك يبقى كده استوب
ملك: ههههههههههههههه يلا بينا ياساره
مصطفى: تمام يا سو لما تروحى عرفينى تمام
ساره: تمام
مصطفى: لااله الاالله
ساره: سيدنا محمد رسول الله
مشى مصطفى ومشيت ساره وملك وهما ماشين ملك فتحت كلام :
ملك حاولت تفتح كلام عن مصطفى : مصطفى دا شخصيه جميله اوى
ساره بفرحه: اوى اووووى بجد انا مبسوطه انى عرفته
ملك: ومهتم بيكى كتير
ساره: ماهو متوصى عليا
ملك: الى يشوف تصرفاتكم مع بعض ميقولكش اخوات ولا اصحاب
ساره بتضحك: اومال يقولوا ايه حبايب
ملك: اه
ساره تنحت ل ملك: لا بجد
ملك: اهتمامكم ببعض اوفر شويا لل مش يعرفكم ..
ساره بتضحك على كلام ملك مره واحده سالتها ملك :
هو انتى ياساره ممكن تحبى مصطفى وترتبطى بيه؟
ساره تنحت : ايه يابنتى هى وسعت منك ليه كده
لالالا مينفعش طبعا ماانتى عارفه الى فيها
ملك بتبص ل ساره:هعتبر كلامك ثقه
ساره : عيب عليكى انا اول ما هطب هقولك اول واحده
ملك : ماشى
ساره غيرت الموضوع: هو انتى ليه صح مش عاوزه حد يعرف عن موضوعك
ملك: مش عاوزه شفقه ولا مجامله من حد علشان مرضى ومعامله خاصه
ساره: اهااا علشان كده مكتمه
ملك: اريح الناس بتتعامل ع طبيعتها معايا لو عرفوا انى مريضه قلب
هيبتدوا فى النفاق والمجامله والشفقه وانا مش عاوزه كده
ساره: اريح والله مش هتاخدى منهم حاجه
ملك: ولولا ان انا عارفه انك مش هتقولى لحد قلتلك
ساره: عيب يامعلم السر فى بيررررررر
ملك: هههههههه طيب اوعى تغرقى
ساره: فداكى يالوكتى
ملك ملامح جد ع وشها : ومصطفى مش لازم يعرف يا ساره
ساره استغربت: وهيعرف ليه دى حاجه تخصك ومدام قايله محدش يعرف يبقى محدش هيعرف
ملك: يخليكى ليا ياحبيبتى
وصلوا عند الدكتور ودخلوا وكشفت ملك وعملها رسم قلب
ملك: خير يا دكتور فى حاجه
الدكتور: لا اطمنى مفيش كل حاجه تمام زى ااخر مره
ساره: الحمد الله
الدكتور: المهم تفضلى متابعه ع العلاج والمتابعه هنا وتبعدى عن اى حاجه تاثر عليكى
ساره: زى ايه يا دكتور
الدكتور: الزعل والضيقه الحاله النفسيه عامل اساسى فى العلاج
ساره: لا ان شاء الله تكون احسن
ملك: انا متابعه كل كلامك وبعمله
الدكتور: الاهم الاستمرار وتبعدى عن اى ضغوط تتعبك اى تعب نفسى هياثر
واحنا ما صدقنا ان الحاله استقرت
ساره: متقلقش يا دكتوره كله تحت السيطره
ملك بتضحك ع كلام ساره : ان شاء الله
مشيوا من عند الدكتور ملك وساره وروحوا ع بيتهم واتفقوا تانى يوم يتقابلوا
__________________________
اتقابلوا تانى يوم فى المترو وقابلوا اصحابهم
ومصطفى وصل وركبوا ونزلوا اخدوا مواصله لغايه الاهرامات
ووصلوا ودخلوا وكانوا فرحانين اوى
حسن قرب من ساره : انبسطى ياقمر اهو جبتك الاهرامات
مصطفى سمع ودخل بينهم: اسمها روحنا كلنا مش جبتك يا اابو على
حسن اتخض: اتنحنح طيب خضيتنى
مصطفى: ياسكر هبقى اخبط ع الاهرامات قبل ما اتكلم
ساره: ايه الجو دا دعونا ننتطلق بقى
سابتهم ساره واخدتى البنات وراحوا يتفرجوا ع الاهرمات وقابلوا اجانب قعدوا يتكلموا معاهم وطبعا مصطفى كان المترجم لانهم شبه ضايعيين فى اللغه وبعد وقت كل ما حسن يقرب يتكلم مع ساره يبص يلاقى مصطفى يا معاها يا بيبص عليها من بعيد
فقرب من مصطفى وطلب منه يتكلم معاه :
مصطفى: خير ياابو على فى حاجه
حسن: مش هطول عليك انا بس عاوز اخد رائيك فى موضوع شخصى
اخد حسن مصطفى ومشيوا بعيد عن المجموعه ...
مصطفى: اتفضل كلى اذان صاغيه ياابو على
حسن : انت عارف من اول مااتعرفنا عليك كنا مستغربين من علاقتك مع ساره والاهتمام الزياده وفى كل حته معاها الاول شكينا بصراحه بس مع الوقت وكلام ساره اكدلنا ان مفيش حاجه ودا شجعنى اتكلم معاك
مصطفى بابتسامه: خير ؟
حسن بتوتر:من غير لف ودوران انا معجب بساره
مصطفى تنح: نعم
حسن: من اول يوم شفتها فى المدرج واتعرفنا ع بعض اسلوبها وهزارها وروحها الحلوه وجدعنتها وطيبتها شدتنى ليها بصراحه انا كنت متردد افاتحها علشان كنت شاكك ان فى حاجه بينكم
بس دلواقتى انا طالب منك تساعدنى وتفاتحها ف الموضوع
مصطفى بيضحك: هههههههههه انت عاوزنى اروح اقول ل ساره انك عاوز ترتبط بيها
حسن: ع فكره مش بتسلى انت عارف ان انا اكبر من ساره وفاضلى سنه واخلص
وع الاجازه هتقدملها يعنى مش تسليه وانا الحمد الله امكانياتى سمحالى
مصطفى بيضحك: هههههههههه امممم مش عارف اقولك ايه
حسن: مش تقول تساعدنى ..
انا قلت افاتحها ف الموضوع بس مش عارف والبنات مش شجعونى
مصطفى: ليه
حسن: لانهم بصراحه شاكيين ان فى حاجه بينك وبينها
مصطفى تنح وبعدين ضحك : ههههههههههههههه بص ياابو على احب اقولك ان طلبك مرفوض مقدما
حسن: ليه ؟
مصطفى حط ايده ع كتف حسن : اولا : علاقتى ب ساره تخصنا احنا ومش لازم نقول مبررات الى عاوز يفهمها يفهمها المهم احنا مش شايفنها غلط ولا اهلها شايفنها غلط
ثانيا: خطوبه وجواز الموضوع فاكس عند ساره فى البيت
لان الاولى تخلص الجامعه الاول وبعدين موضوع الجواز دا
ثالثا: انت سالتنى ع راى انا مش موافق وبذلك مش هساعدك وانسى الموضوع وخلى علاقتك ب ساره ونظرتك ليها اخ وصديق احسن من متبقاش حاجه خالص تمام ياابو على ..
حسن متنح من اسلوب مصطفى : ها طيب
مصطفى: وانا هعتبر نفسى مسمعتش حاجه وانت اعتبر نفسك متكلمتش واتعامل عادى تمام
حسن: يعنى مفيش امل
مصطفى: امل بتقولك رصيدك قد نفذ الرجاء تغير الموضوع
يعنى سيبها ع ربنا
حسن متنح : ونعم بالله ... تمام يا مصطفى
مصطفى عدل اسلوبه وباابتسامه : اوعى تكون اضيقت منى انا بنصحك علشان انت شخص محترم وخسارؤه ساره تخسر صديق زيك
حسن: لا ولا يهمك وكويس انى اتكلمت معاك قبل ما احرج نفسى واتكلم معاها
مصطفى: ولا يهمك ياابو على انا موجود وقت ماتحب تتكلم
حسن: شكرا يا درش يلا بينا علشان منسبهمش لوحدهم
مشى مصطفى وحسن والكل كان اتفرق الى راح يتمشى والى بيلعب والى بيتصور
بيبص مصطفى لاقى ملك قاعده لوحدها فقرب منها
مصطفى: ممكن اقعد جنبك
ملك باابتسامه: اتفضل طبعا
مصطفى: مالك كده قاعده لوحدك مش بتعملى زى صاحبتك يعنى
ملك: لا عادى انا بحب الهدوء اكتر
مصطفى وباصص ع ساره: ساره دى مجنونه معرفش ازاى صاحبتيها انتى غيرها خالص
ملك: اعتبر دا ذم ولا شكر
مصطفى بيضحك: لالالا مش اقصد بس انتم شخصيتين عكس بعض خالص
ملك: بصراحه من وقت ماعرفت ساره وانا حاسه ان حياتى اتغيرت
(بتبص ع مصطفى) وهتتغير كتير عن الاول
مصطفى بصلها لفت وشها الناحيه التانيه : هى فعلا ساره تغير بلد
ملك بتلجلج: اه فعلا
ساره شافتهم فدخلت فى الكلام : هى مين الى تغير البلد
مصطفى: هو فى غيرك يا سو
ساره: اخجلتم تواضعنا يا باشا
ساره بصت ل ملك: مبسوطه يا لوكا من الخروجه
ملك: طول ماانتى مبسوطه يا سو اكيد هكون مبسوطه
ساره: طيب يلا بينا نروح نتصور مع بعض
قضوا اليوم تصوير ولعب وروحوا ع بيتهم
__________________________
اخدت ساره دش وفتحت الكمبيوتر لاقت رساله من احمد
ساره: الو يا مركز
احمد: حمداللله بالسلامه
ساره: الله يسلمك
انت بتعمل ايه كل دا ؟
احمد: كنت بخلص شغل وبعدين استنيتك عاوز اكلمك قبل مااقفل وانتى اتاخرتى ليه كده
ساره: مستنينى
احمد: ايوه حضرتك عاوز اطمن عليكى احكيلى اليوم كان عامل ازاى
ساره: استنى اجيب كوبايه النسكافيه واجى ارغى معاك
احمد: مستنيكى
وفضلت ساره واحمد يتكلموا لغايه ما فى وقت المحادثه مع احمد مصطفى فتح وكلمها
مصطفى: اقفش بتعملى ايه يا سو
ساره: مصطفى خضتنى
مصطفى: قرى واعترفى بتعملى ايه يلا
ساره: بريئه يا بيه داانا بتكلم مع صحاب ليا وكنت هقفل
مصطفى: يخرب عقلك هو انتى فيكى حيل دانتى واحنا ماشين كنتى فاصله
ساره: ماهو انا كنت فاصله ولما جيت البيت شحنت
مصطفى: ياخفه دمك الى هتوديكى فى داهيه
قوليلى ملك روحت البيت ؟
ساره: اها واخدت دش ودخلت تنام
مصطفى: ملك شخصيتها غريبه عنك خالص متقلش انكم اصحاب
ساره: ليه يعنى
مصطفى: هى هاديه وانتى مجنونه
ساره: عاجبه ولا مش عاجبه يعنى
مصطفى: هههههههههههههه عاجب يا باشا هو احنا نقدر نقول غير
ع فكره جالك عريس انهارده
ساره: بجد بجد مين وفين
مصطفى: ايه الفرحه ديه لو كنت اعرف كنت خليته يكلمك احسن
ساره: هو انت زحلقته يعنى
مصطفى: استماره 6
ساره: ههههههههههههه اشطه يادرش هو دا الكلام مش طالبه وجع دماغ
مصطفى: هو انتى مبتفكريش ترتبطى تحبى وكده؟
ساره: مفيش بنت مبتفكرش فى كده بس انا بفكر فى ارتباط يعيش
مش حب وقتى عاوز حب مع شخص اعيش معاه بقيت حياتى مش اعيش معاه اياممشاعرى واحاسيسى محافظه عليهم لشخص .. انت بقى مفيش اى حاجه كده
مصطفى: اقدر اقولك فى ومفيش
ساره: مين ها
مصطفى: لما اتاكد بس هقولك
ساره: لازم تعرفنى تمام
مصطفى: ماهو لازم انتى تعرفى
ساره: هنشوف عموما يلا سلام علشان فعلا فصلت وهقوم انام
مصطفى: تمام اشوفك بكره اون لاين
قفلت ساره مع مصطفى واحمد ودخلت نامت
__________________________
قضت ساره اجازه نص السنه اغلب وقتها شات لان ملك سافرت لااهلها ومصطفى سافر لاااهله فى فتره الاجازه وكانوا بيتجمعوا يتكلموا ع النت بليل واحمد كتير كان بيدخل يكلم ساره صبح وبليل
يوميا .. وخلصت الاجازه وابتد الترم التانى من السنه ونزلوا اتجمعوا
قابلت ساره اصحابها حسن وشيماء ومى واميره ورفعت
حسن: الاجازه خلصت هوا
شيماء: فعلا داانا كنت مخنوقه اوى
مى: ليه يعنى دانت شكلك كنتى يوميا سامر عندكم فى البيت ياعم
ساره بتضحك : هههههههههههههه لا انتوا فاهمينها غلط دا ليه يوم واحد فى الاسبوع يروحلها
شيماء: ع الاقل فى الجامعه بشوفه كل يوم الاجازه بتبقى ممله اوى
وتليفونها رن شيماء وكان سامر خطيبها
ساره: جبنا فى سيره القط
شيماء قاطعتها : قط فى عينك دا حبيببى انا هروح اجيبه ونتقابل بعد اول محاضره لانى مش هحضر
حسن: ياسلام ع المخطوبين عقبالنا يارررب
ساره: قول لنفسك متجمعش
مى: لا خدنى معاك انا عاوزه هههههههههههههه
حسن: الا فين صحيح ولى امرك ونصك التانى
ساره بتضحك: ههههههههههه نصى التانى جايه كمان شويا وولى امرى فى جامعته اوت انهارده
حسن: لا يا شيخه غريببببببه (وبيبص وراها شاف مصطفى ) انا قلت مينفعش
مصطفى: صباح الخير هو ايه الى مينفعش يا ابو على
حسن: انى مش اشوفك اول يوم يا بشمهندس
ساره: ايه دا مش انت قلتلى امبارح انك مشغول ومش هتيجى انهارده
مصطفى: قلت اكبس عليكى اشوفك بتعملى ايه من ورايا
حسن: انا لو منك ياابنى ازهق
مصطفى: وازهق ليه وانا الى عاوز اعمل كده
مى: عبد الله جى هناك اهو اخلع انا بقى وياسو اراكى بعد شويا يلا سلام يا جماعه
مشيت مى وفضل حسن وساره ومصطفى ورفعت واميره
حسن: يلا انا هطلع محاضرتى اشوفكم كمان ساعه
رفعت واميره: مش هتيجى يا ساره المحاضره
ساره: لا معتقدش روحوا انتم ونتقابل بعد ساعه فى الكافتيريا
مشيوا رفعت واميره وحسن وفضلت ساره مع مصطفى
ساره: بس بجد نورت يا درش
مصطفى : عينى ف عينك كده
ساره اتحرجت: لا يا راجل ال بتكبس عليا ال
مصطفى: قلت اشوفك بتعملى ايه
ساره : هعمل ايه ياهتلاقينى قاعده مع العيال هنا يااما ف الكافتيريا
مصطفى: نفسى اسمع احضر محاضره ديه
ساره: سمعتهالك ف الترم الاول ولا لا ها
مصطفى ضحك: ههههههههه اه سمعتها
ساره: مصدعه اوى يلا بينا ع الكافتيريا عزماك ع شاى وفطار ع حسابك
مصطفى بيضحك: هههههههه ع حسابى طيب يلا
وصلوا الكافتريا وطلبوا الحاجه وقعدوا
ساره: يلا ياابنى علشان متتاخرش ع جامعتك انت اخر سنه خليك تنجح بقى
مصطفى : والله ماعارف بفكر لسه انجح ولا اريح
ساره: لا تنجح طبعا علشان يبقى وشى حلو عليك
مصطفى باصص ل ساره باابتسامه: فعلا وشك حلو عليا حاجات كتير اتغيرت وبقيت بحب حاجات كتير
مكنتش اتخيل احبها
ساره بتضحك: احم احم عد جمايل واوعدك لو نجحت ليك هديه
مصطفى : ايه هى بقى
ساره بتضحك: هقولك مبروك مش كفايه انا عليك هههههههههههه
مصطفى باصص ل ساره: فعلا كفايه عليا
ساره بتضحك: اوعى تكون بتسبلى اوعى ههههههههه
مصطفى انتبه لكلام ساره : ههههههههه لا اسبلك هههههههه
ال صحيح فين ملك؟
ساره: جايه ف السكه
مصطفى: هو حسن مكلمكيش ف حاجه
ساره: حاجه ايه
مصطفى: اى حاجه يعنى
ساره: لا العادى هو فى حاجه
مصطفى لاحظ ان حسن مكلمش ساره فى الموضوع وفعلا قفل عليه :
لا ابدا اصلى برخم عليه ع الفيس فقلت اشتكاللك
ساره: هههههههه لا ابدا عادى ماانا برخم عليه معاك
وسط ما بيتكلموا تليفون ساره رن كانت ملك قالتلك انهم ف الكافتيريا ووصلت ليهم
وهى جايه من بعيد شافت مصطفى فرحت اوى لما شافته
ملك باابتسامه: مصطفى ايه الصباح الجميل دا
مصطفى: ملك ازيك
ساره: يعنى مصطفى صباح جميل وانا اعصار
مصطفى : لا انتى زلزال
ملك بتضحك: انتى حبيبتى يا سو
ساره: يلا يا مصطفى طير ع جامعتك متشيلنيش ذنب
مصطفى: ع فكره انا كنت مقرر مش اجى لاقيت رجلى جيبانى
ملك: هو ايه دا ان حضرت الشياطين ولا ايه
ساره: هههههههه لا يا حبيببتى هو مشغول بس فضوله خلااه يطب هنا
وهما بيتكلموا وصلت شيماء وسامر ع الكافتيريا وراحوا اتجاه ساره وملك ومصطفى
شيماء: كويس انى شفتكم لانى هطير دلواقتى واشوفكم بكره
ساره: ايوه ياعم
شيماء بتبص ل مصطفى: طبعا يا مصطفى انت وملك معزومين ع عيد ميلادى الاسبوع الجى
مصطفى: كل سنه وانتى طيبه
شيماء: هنعمله ف كافيه صاحب سامر بس وعد تيجى اتفقنا
ساره: متقلقيش هيجوا
شيماء: اتفقنا يلا سلام
ساره: خلص الكلام انت روح ع جامعتك وانتى شوفى جدولك واحضرى محاضرتك
واعملوا حسابكم العيد الميلاد هنروح كلنا
مصطفى وملك بصوا ل ساره: تمام يا فندم
مشى مصطفى وملك بتبص عليه وهو ماشى وع وشها ابتسامه وسرحانه
خضتها ساره: ملك روحتى فين
ملك: ها مفيش معاكى
ساره: اممم طيب يلا روحى محاضرتك انا هروح اشوف مى لانها رنت عليا
واقابلك كمان ساعه
ملك: تمام يلا سلام
__________________________
بليل ع النت فتحت لاقت احمد كالعاده اتكلمت معاه ولاحظت ملك مفتحتش
ولاقتها بتتصل بيها
ساره: ايوه يا لوكا فينك
ملك: ساره انا مسافره بكره
ساره: مالك ومسافره فين
ملك: السعوديه بابا تعب ووده المستشفى وهسافرله انا وماما
ساره: خير اهدى بس انتى مش ناقصه
ملك: ان شاء الله انا قلت اقولك علشان تعرفى
ساره: وابقى طمنينى طيب لو برساله اوك
ملك : ان شاء الله
قفلت مع ملك وهى قلقانه ورجعت تتكلم مع احمد وقفلت معاه بسرعه
وفتح مصطفى وقالتله وقالها يشوفها ف الجامعه بكره
__________________________
عدى يومين ع سفر ملك ومن قلق ساره عليها علشان تعبها الى محدش يعرفه وانه ممنوع عنها اى تعب او زعل وخايفه عليها
وخصوصا بعد ما عرفت ان باباها هيعمل عمليه
وكانت مرعوبه يحصل لملك حاجه وهى بعيده عنها ومش عارفه تتصرف
مصطفى لاحظ قلقها ع ملك ولاحظ انها مبتفتحش نت
اتصل عليها
ساره: الو
مصطفى: انتى فين يابنتى مبتفتحيش نت ولا نزلتى الجامعه ليه
ساره: مش فى المود خالص وقلقانه اوى ع ملك
مصطفى: هى مش بتكلمك طيب
ساره: اها وبكره المفروض باباها هيعمل عمليه كان نفسى ابقى معاها
مصطفى: طيب اطمنى خير .
ساره: ان شاء الله .. وجودى معاها هيفرق وهطمن انا هموت من القلق بجد يا مصطفى
مصطفى لاحظ صوت ساره المخنوق : ساره هو رقم موبيل ملك ايه
ساره: ليه
مصطفى : هاتيه بس فى رساله
ساره: مش تعرفنى طيب
مصطفى: هتعرفى بعدين وكمان اطمن عليها
ساره : اوك اقفل وانا هبعتهولك
قفلت ساره مع مصطفى و مصطفى اخد منها رقم ملك
تانى يوم الضهر لاقت ساره رقم دولى بيتصل عليها
ساره: الو ايوه
مصطفى: ايوه يا ساره
ساره بصت ع الرقم ورجعت اتكلمت: مصطفى انت فين
مصطفى: انا مع ملك فى المستشفى عند باباها وخلص العمليه ولما يفوق هيتنقل اوضه
ساره تنحت: ايه دا انت سافرت بجد
مصطفى: قلت اسلم طريقه تخف من قلقك انى اسافر يومين وراجع
اكيد هتطمنى ع ملك وانا موجود ولا ايه
ساره من الى سمعته تنحت مع ابتسامه : والله انت مجنون
مصطفى: هو انا عندى كام ساره ومينفعش اشوفك قلقانه من حاجه واقعد اتفرج وحبيت اطمن على ملك انا كمان بدل التليفونات وممدوح اتصرفلى فى حجز وسافرت بسرعه وعادى يعنى يومين وراجع كلمت ملك وعرفت عنوان المستشفى وحجزت وسافرت ... المهم انا عاوز اقولك ان ملك كويسه وباباها زى ماقلتلك عمل العمليه وفى العنايه لما يفوق هيتنقل اوضه
ساره: هى جنبك طيب
مصطفى: لا بصراحه بس شويا وهخليها تكلمك
ساره: ياريت .. مصطفى خلى بالك ع نفسك انت وملك
مصطفى: لا اله الا الله
ساره: سيدنا محمد رسول الله
قفلت ساره وهى متنحه من تصرف مصطفى مامتها دخلت عليها الاوضه شيفاها بتضحك
مامتها: اتجننتى يا حبيببتى ولا ايه
ساره: مش هتصدقى الى هقولهولك
مامتها: خير
حكت ساره لمامتها ع الى حصل
مامتها: والله مصطفى دا ولد جدع اوى مفيش منه
ساره : فعلا مفيش منه بس مكنتش اتوقع يعمل كده
ومكنتش اتخيل انه بالامكانيات الماديه سهله عنده كده
مامتها : باباه هاجر من 15 سنه واشتغل مع اخوه
واكيد ربنا كرمهم من وسع هما ناس يستهلوا كل خير
و يارب يكون من نصيبك يا ساره يابنت بطنى
ساره بتضحك: هههههههههههههههه وسعت منك ديه مصطفى بيعاملنى اخته وانتى عارفه
مامتها بتضحك : ههههههههههههه اخته ماشى يااخته
ساره استغربت من رد فعل مامتها واتلغبطت
ورن تليفونها كانت ملك واطمنت عليها
__________________________
اليومين عدو وساره رجعت تنزل الجامعه بعد ما بقت يوميا تتطمن ع ملك
وهى ف الجامعه قاعده
شيماء: ساره مصطفى جى اهو
ساره بلهفه بصت لاقته جى قامت راحت ناحيته : حمد الله ع السلامه
مصطفى: الله يسلمك يا سو
ساره: فين السبح والسجاده
مصطفى: ههههههه وزعتهم زكاه
ساره: والله انت مجنون مش عارفه اقولك ايه
مصطفى: متقوليش حاجه انا لاقيت نفسى بعملوخصوصا انى قلقت ع ملك كمان
ساره: بس بجد ارتحت اوى لما كنت معاها حسيت ان انا معاها
مصطفى باابتسامه: وهو انا وانت ايه واحد يا سو
شيماء دخلت ف الحوار : حمد الله السلامه يا درش انا قلت مش هتيجى عيد ميلادى بكره
مصطفى: ازاى يعنى انا اقدر
شيماء: خلاص مستنياكوا بكره يلا سلام
ساره: انت الى يشوف كده يقول ان كليتك هنا مش الناحيه التانيه
مصطفى: هنا وهناك واحد مش كلها عين شمس
ساره بتضحك: ههههههههههه ع رائيك
مصطفى: طيب يلا بينا علشان انا رايح عندكم وقلت اخدك ف سكتى
ساره: طيب يلا بينا
وصلوا البيت مامت ساره رحبت بمصطفى اوى وحضروا الغدا واتغدوا
وبعدين قعد مصطفى مع تامر شويا ونزل وفتحت ساره النت شويا لاقت احمد اتكلمت معاه ورخموا ع بعض كالعاده
__________________________
جه يوم عيد الميلاد ووصلوا كلهم وكانت تحضيرات خلصت ابتدء الاغانى
مصطفى راح طلب من شيماء وسامر واصحاب ساره حاجه عاوز يعملها
فوافقوا باقناع وبسعاده وهيئوا الجو ...
والدى جى شغال مسك المايك مصطفى
مصطفى: ياجماعه اسمعوا جميعا ف حاجه عاوز اقولها وتكونوا شاهدين عليها
اولا كل سنه وانتى طيبه يا شيماء وعقبال سنين كتير سعاده مع سامر
ثانيا واخيرا: انا مش عارف ايه الى حصلى بقالى سنه ونص
حياتى اتغيرت خالص وبقت احسن من الاول بكتير والفضل يرجع لشخص هنا موجود....ساره ممكن تقفى فى النص ..
تنحت ساره من كلام مصطفى وزقوها اصحابها وقفت فى النص
مصطفى كمل كلامه: انا فى حاجات حسيت بيها لااول مره فى حياتى حسيت بالعيله والدفء والامان ودا لما دخلت بيتكم يا ساره اخوكى وومامتك حسسونى بالامان الى كنت مفتقده من غربه اهلى بعيد عنى
واصحابك الى بقوا اصحابى وانتى الى بقيتى حاجه مهمه فى حياتى ببقى مبسوط وسعيد وانا معاكى بقيت اضحك بجد مش مجامله الوقت معاكى بيعدى بسرعه مقدرش استحمل اشوفك زعلانه او مضايقه من حاجه لو بسيطه
.. مهما تطلبى منى هنفذ من الاخر انا مقدرش استغنى عنك ابدا
ساره واقفه مرتبكه من الكلام وجت تمشى
مصطفى ندا عليها : ساره
ساره بصت ناحيته
مصطفى :قدام كل الموجودين عاوز اقولك .... بحبك
______________________
يتبع
انتى هتردى تقوليلوا اي لما قالك بحبك
ردحذف